Onur mantığın doğru fakat kabulun yanlış. An herkes için aynı değil, eğer öyle olsaydı zaman mutlak olurdu, herkes heryerde her anı aynı algılardı ve ışık hızının hiçbir özelliği olmazdı.
Bu bakış açısı Einstein'a kadar doğru kabul edilmiş bakış açısı: Zaman mutlaktır, ve an her yerde herkese aynıdır. Bu sebeple de ben iki olayın aynı anda olduğunu gözlemlersem her yerdeki herkes bu iki olayın aynı anda olduğuna hemfikir olacaktır.Einstein'ın İzafiyet kuramı ile bu bakış açısı değişti. Örneğin ben iki olayın aynı anda olduğunu gözlemliyorsam, bana göre hareket eden bir başkası bu olayların farklı zamanlarda olduğunu gözlemleyebilir; bunları matematiksel olarak gösterebiliyoruz. Zaman kavramının mutlaklığını yitirdiği bu bakış açısında her gözlemcinin hemfikir olacağı tek şey ışık hızının kendisi oluyor. Yani Newton fiziğinde zaman herkesin hemfikir olduğu mutlak bir değerdi, Einstein fiziğindeyse ışık hızının değeri herkesin hemfikir olduğu mutlak değer.Lafla anlatılınca garip gelse de matematiksel olarak tamamen tutarlı ve mantıklı. Üstelik matematiksel olarak yine gösterebiliriz ki başka bir olasılık yok: Ya Einstein ya da Newton fiziği yapmamız gerekiyor bu bakış açısında.Bir başka deyişle, Newton fiziğinde herkesin hızını aynı ölçeceği bir cismin hızı ancak sonsuzdur. Bunu şöyle ispatlayalım. Farzedelim ki herkesin hızını aynı ölçebileceği cismin hızı x olsun. Ben bu cismin hızını x ölçüyorsam, bana göre y hızıyla hareket eden biri bu cismin hızını x+y ölçecektir. Bu iki değerin aynı olmasının tek yolu x'in sonsuz olmasıdır.Eğer herkesin ölçeceği cismin hızı sonlu olsun dersek de Einstein fiziği ortaya çıkıyor, bu da ışık hızı işte. Işık hızı da bu yüzden çok özel. Yukardaki ispatımızın Einstein fiziğinde çalışmamasının sebebi ise hızları İzafiyet teorisinde direk toplayamıyoruz, yani benim x hızıyla gittiğini gördüğüm cisimi bana göre y hızıyla giden biri x+y hızıyla görmüyor, onun hesabı başka.
