İnsanları birbirine yakınlaştıran şey nedir? Ortaklıklar. Benzerlikler. Aile olmak zaten genetik ortaklıktır, onu saymaz isek insanlar ne kadar fazla ortaklığa sahiplerse birbirlerine o kadar benzerler ve bu benzerlikler de ilişkileri, insanların birbirini anlamasını kolaylaştırır.
Peki bir insan diğer ile nasıl ortaklıklar kurar? İş güç, hobi keyif eğlence, benzer amaç ya da hedefler vs. Ve kişiliğimizden gelen huylarımızla birlikte yaşamsal dinamiklerimiz ortaya bir kişilik çıkarır.
Günümüz bilgi çağı. Ortada çok ama çok fazla bilgi var. Yani diyoruz ki hayat, okunması gereken kitapları okumaya bile yetmiyor. Bu kadar bilginin var olduğu bir dünyada da herkes, farklı kanallardan besleniyor, herkes daha özellikli alanlara kayıyor, daha ince zevklere yakınlaşıyor.
Ve bir zamanlar çevreyle uyumlu, insanlarla yakın, çok kişiyle ortaklıklara sahip olup da çevresi ile benzerlikler içeren bir kişi olmak avantaj ve aranan bir şey iken günümüz dünyasında kalabalıklara benzemek bir anlamda sıradanlık olarak tanımlanmaya ve kötü bir şeymiş gibi anlamlandırılmaya başlandı. Bu itkiyle artık herkes "özel" olmak istiyor. Sıradan değil.
İşte bu bilgi çokluğunun içerisinde herkesin kendisini özel kılma çabası ve günümüz bilgi dünyasının da buna olanak vermesi sayesinde diyebiliriz ki herkes özel. Herkesin kendine has aile anlayışı, dostluk anlayışı, zevkleri, uğraşları, politik görüşü, çalışma anlayışı, cinsel kabulleri vs. vs. saymakla bitmez farklı tercihleri var.
Bu paralelde de artık herkes özel, herkes bireysel, herkes kendine has. Diyebiliriz ki herkesin özel olma çabası başarıya ulaştı ama bunun sonucu (bence "bedel" olarak adlandırılabilir) herkesin de yalnız olması. Çünkü hepimiz özel olalım derken ortaklıklarımızı kaybettik. İnsanlarla paylaşacak bir şeyimiz kalmadı. Atıyorum futbol bir ortaklıktır ama iki futbol seven kişinin politik görüşü farklı. Politik görüş aynı, hobileri farklı. Hobileri aynı, aile/dostluk anlayışı farklı. Bu aynı, cinsel fikir ve kabulleri farklı. Bir şekilde insanlardan uzak duracak bir sebep bulabiliyoruz ve işte bu da bizi yalnızlaştırıyor.
Özetle böyle...
