Dünya'da bu kadar tuzlu su varken niye kara ekosisteminde yaşayan her canlı tatlı su tüketiyor niye vücudumuz bunun için evrimleşmemiş?

Albatroslar, martılar ve penguenler gibi, görünürde tatlı su olmadan açık okyanusta haftalarca kalabilen deniz kuşlarının, midelerine ulaşmadan ve emilmeden önce yuttukları sudaki fazla tuzu filtrelemek ve temizlemek için gagalarında özel tuz bezleri ve oluklar vardır. Ancak insanda tam tersi. Peki biz neden yapamıyoruz?

Primat atalarımız da dahil olmak üzere karada yaşayan birçok tür, sonunda göllerde ve nehirlerde bol miktarda tatlı su bulunan, ancak varsa bile çok az tuzlu su kaynağı bulunan iç ekosistemlerde yaşamaya başladı. Bu muhtemelen tuzlu olmayan içme suyuna yönelik biyolojik adaptasyonları şekillendirdi. İnsanlar deniz suyu içtiğinde hücreleri böylece su ve tuz almış olur. Küçük miktarlarda tuzu güvenli bir şekilde tüketebilse de deniz suyundaki tuz içeriği, insan vücudunun işleyebileceğinden çok daha yüksektir. Ayrıca günlük beslenmemizde tuz tükettiğimizde, tuzun seyreltilmesine ve sağlıklı bir seviyede tutulmasına yardımcı olan sıvılar da içmiş oluruz. Canlı hücreler, vücudun kimyasal dengelerini ve reaksiyonlarını sürdürmek için sodyum klorüre (tuz) bağımlıdır; ancak çok fazla sodyum ölümcül olabilir. Böbreklerin fazla tuzu uzaklaştırmak için daha fazla çalışması gerektiğinden, deniz suyu içmek hidrasyon yerine dehidrasyona neden olabilir.

Hayat mecbur kalmadıkça ''tembel'' (?) yolu seçme eğilimindedir. Bu, en kolay ve en düşük enerji maliyetli yolu seçmek anlamına gelir. Tatlı su içmenin işlenmesi, tuzlu suya (vücudunuzun kullanmak için tuzdan arındırması gerekir) göre daha kolaydır. Tuzdan arındırma, enerji yoğun bir işlemdir; bu nedenle, bir tatlı su kaynağına ulaşmak veya elde etmek, tuzlu su kullanmaktan daha fazla enerji gerektirmediği sürece, evrim, kolay yolu seçme ve sadece tatlı su kullanmaya uyum sağlama eğilimindedir. Bunun nedeni, evrimin daha düşük enerji süreçlerini destekleme eğiliminde olmasıdır, çünkü daha az enerji kullanarak hayatta kalmak daha kolaydır.

Fazla tuzun vücuttan uzaklaştırılması için tuzlu suyun daha fazla filtre edilmesi gerekmekte ancak bu bir kısır döngüye sebep oluyor. İçtiğimiz sudan daha fazla suyu sırf o suyu filtrelemek için kullanıyoruz. Tıpkı kalori bakımından oldukça fakir bir besini tüketirken onun sindiriminde o besinden elde edeceğimizden daha fazla kalori harcamak gibi. Ama konuyu dağıtmadan karadaki yaşamın neden tatlı suya ihtiyaç duyduğuna geri dönelim.

Hemen her yerde görebileceğimiz sokak ve ev kedileri, insanların ve birçok canlının aksine tuzlu deniz suyunu içebilirler. Ancak insanlardan bahsedecek olursak bu soru evrimin kendisinde. İnsanın atalarının ormanlarda yaşadığını sonrasında savanalara geçtiğini biliyoruz. Ancak kesin olan bir şey var, atalarımız deniz kıyılarından uzak ormanlarda yaşıyorlardı. Bugün bile kıtaların okyanusla birleştiği noktalarda ormanların kapladığı alan çorak araziye göre azdır, bunun sebebinin deniz suyunun alüvyon tarafından fakir olması sebebiyle bitkilerin ve meyvelerinin gelişiminin olumsuz etkilenmesi ve okyanusta sık gerçekleşen mevsimsel fırtına gibi doğa olayları olduğunu düşünüyorum. Besin kaynakları ve yaşam alanları denizlerin yanında daha zor oluşuyor. Bu yüzden atalarımız çoğunluklar ormanların derinliklerinde, tatlı su kaynaklarının yanında yaşamaya başlamış ve zaman içerisinde tuzlu suya karşı flitreleme sistemlerini kaybetmiş olabilirler. İnsanların normal böbrek yapılarını düşündüğümüzde, çok daha tuzlu suyu flitre edebilen böbreklerin daha büyük yapıda ve daha fazla enerji harcayan bir formda olması gerekliydi. Fazla enerji demek tuzlu su filtrelemesi sağlayan böbreklerin daha fazla beslenmesi demekti. Buda besin kıtlığı yaşandığında tuzlu suyu filtre edebilen bireylerin, daha fazla enerji harcayarak daha hızlı elenmelerine sebep olacaktır. canlılar evrimini hızla sürdürürken, fizyolojik olarak bedenlerinde ihtiyaç duyulmayan veya artık verimli çalışmayan organlarını/dokularını kuşaklar içerisinde körelterek yok ederler.

Kısaca toparlayacak olursam cevabımı, karada yaşayan canlılar evrimsel süreçte geriye gittikçe aynı soydan geldiği için ve bu ortak soy yaşamında okyanus kenarlarından ziyade besinin daha kolay bulunduğu tatlı su kenarlı ormanlarda yaşamayı tercih ettiği için. Evrimsel süreçte birçok tür, fazla enerji ve büyük böbrekler gerektiren tuzlu su filtrasyonundan uzaklaştılar.

Deniz ve tatlı su ekosistemleri, farklı tuzluluk seviyelerine sahip ortamları kapsar. Deniz canlıları tuzlu suya özelleşmiş adaptasyonlar geliştirmiş olsa da, kara ekosistemlerinde yaşayan canlılar genellikle tatlı suya adapte olmuşlardır. Bu adaptasyonlar, su içinde yaşayan ve iç su kaynaklarından beslenen organizmaların özellikle tatlı suya ihtiyaç duymalarından kaynaklanır. İnsan evrimi, kara ekosistemlerinde yaşayan bir tür olarak, tatlı su kaynaklarına erişim ve bu kaynaklardan etkili bir şekilde beslenme avantajını vurgulamıştır. Bu nedenle, insan vücudu özellikle tatlı suya uyum sağlamıştır. Deniz suyu içmek, vücut için uygun tuzluluk seviyelerini sürdürmek konusunda zorluklar doğurabilir. Evrim, organizmaların çevresel koşullara uyum sağlamasıyla ilgili bir süreç olduğundan, yaşanılan çevreye en iyi şekilde uyum sağlayan adaptasyonlar zaman içinde gelişir. Bu bağlamda, insanların kara ekosistemlerinde varlık göstermeleri ve tatlı suya dayalı beslenmeleri, evrimsel avantajlar sağlamış olabilir.

Bencesi tuzun vücuttan atmasinin zor olmasindan kaynaklı şeker insanın benzini yani vücut o şekeri kullanarak atabilir ama tuzun vücuttan atılması daha zor bu yüzden tüm canlılarda olduğu gibi yaşamak ve ortama adapte olup hayatta kalmak için gerekli olanın tuzlu değilde tatlı Su olduğunu varsayıyorum.

u, yaşam için temel bir gereksinimdir ve tuzlu su, genellikle organizmalar için uygun olmayan bir ortamdır. Karasal ekosistemlerde yaşayan canlılar, içme suyu olarak genellikle tatlı suyu tercih ederler çünkü vücutlarının normal işlevleri için düşük tuz içeriğine ihtiyaç duyarlar.

Tatlı su, hücrelerin osmotik dengeyi korumasına yardımcı olur ve metabolik süreçlerin düzgün çalışmasını sağlar. Deniz suyu gibi tuzlu su, vücuttaki suyun hücrelere girişini zorlaştırabilir ve dehidrasyona neden olabilir.

Evrim, organizmaların yaşadıkları ortama uyum sağlama sürecidir. Karasal canlılar, tatlı su kaynaklarında yaşayarak ve bu suyu içerek evrimleşmişlerdir çünkü bu, vücutlarının sağlıklı bir şekilde çalışmasını sağlayan bir özelliktir. Tuzlu suya adapte olmuş organizmalar genellikle deniz veya okyanuslarda bulunur.