Deniz ve tatlı su ekosistemleri, farklı tuzluluk seviyelerine sahip ortamları kapsar. Deniz canlıları tuzlu suya özelleşmiş adaptasyonlar geliştirmiş olsa da, kara ekosistemlerinde yaşayan canlılar genellikle tatlı suya adapte olmuşlardır. Bu adaptasyonlar, su içinde yaşayan ve iç su kaynaklarından beslenen organizmaların özellikle tatlı suya ihtiyaç duymalarından kaynaklanır. İnsan evrimi, kara ekosistemlerinde yaşayan bir tür olarak, tatlı su kaynaklarına erişim ve bu kaynaklardan etkili bir şekilde beslenme avantajını vurgulamıştır. Bu nedenle, insan vücudu özellikle tatlı suya uyum sağlamıştır. Deniz suyu içmek, vücut için uygun tuzluluk seviyelerini sürdürmek konusunda zorluklar doğurabilir. Evrim, organizmaların çevresel koşullara uyum sağlamasıyla ilgili bir süreç olduğundan, yaşanılan çevreye en iyi şekilde uyum sağlayan adaptasyonlar zaman içinde gelişir. Bu bağlamda, insanların kara ekosistemlerinde varlık göstermeleri ve tatlı suya dayalı beslenmeleri, evrimsel avantajlar sağlamış olabilir.