"Aşk yoktur idealleştirme vardır !". ismini unuttuğum bir psikologdan hatırladığım bir söz ve teknik olarak doğru da.
aşık olma deneyimi aslında bir "kendini beğenmeme" durumudur. bir insan kendi iç dünyasında 2 kutup arasında savaş verir: ego ve kendini beğenmeme. eğer bir insan kendini çok beğenirse aşık olamaz. egosu o kadar fazladır ki kendinden başka insanlara sevgi, saygı, zaman, para, fedakarlık vb. verme ihtimali düşer ve haliyle kendine sürekli bir şeyler yapılmasını isteyen bir insan tipi ortaya çıkar. eğer bir insan kendini hiç beğenmezse de aşık olamaz, çünkü bu seferde bu kadar güzel bir duyguyu hak etmediğini düşünür. mesela cüzzamlı yada ciddi bir cilt hastalığı olan biri aşık olamaz.
yani aşık olmak için bir miktar kendini sevmek ve bir miktar kendini beğenmemen gerekiyor. ne kadar kendini beğenmezsen o kadar fazla platonik aşık olma ihtimalin artıyor, ne kadar egoluysan o kadar karşındaki kişiyi önemsememe ihtimalin de artıyor. kendini beğenmeme durumu ya da ego durumu çocukluktan, gençlikten türlü türlü sebeplerden dolayı oluşur ki buraya girmicem, konudan sapmayalım.
kendini sevmeyen biri mükemmelliği başkalarında arar. çünkü bilinç altında duygusal bir kurtarıcı bulma isteğidir. kendine şunu söyler "benim bu kıza ihtiyacım var, o olmadan mutluluğu yakalayamam, o benim mutsuzluktan kurtuluşum.". şimdi size ironik bir şey daha söyliyim, genelde o gözümüzde büyüttüğümüz kişi de öyle çok mükemmel biri olmaz. gözümüzde biz onu büyültür, yüceltiriz. ona bambaşka bir anlam yükleriz. bu yüklediğimiz anlam ise bizim hedefimizdir. YANİ AŞIK OLDUĞUMUZ KİŞİ, ASLINDA OLMAK İSTEDİĞİMİZ KENDİMİZDİR!
bundan kurutulmak için zamanında kendime söylediğim bir söz var. bu söz biraz olsun bana yardımcı oldu. "YANILDIN! HATALIYDIN, YANLIŞ DÜŞÜNDÜN, YANLIŞ BİLDİN! O SENİN İHTİYACIN OLAN KİŞİ DEĞİL! VE ZATEN SENİ BU KADAR ÜZÜYORSA SENİN SEVGİNİ DE HAK ETMİYOR DEMEKTİR!" bunu bağıra bağıra kendime söylemiştim. ben de işe yaramıştı. diğer çözüm yolu ise bir başkasına aşık olmaktir:)
şunu eklemeliyim ki, aşk zayıflık ya da eziklik göstergesi falan değildir. hatta aşık olmadan geçen vakit benim için çöpe atılan vakit demektir. ama karşımızdaki kişiye bizi üzecek kadar anlam yüklemememiz gerektiğine inanıyorum. yukarıda anlattıklarım, okuduğum kitaplardan arta kalan hatırladıklarımdır, belirli kaynak veremiyorum o yüzden.
sağlıklı günler dilerim
