Suç genel olarak yasalarca yasaklanan ve bir hükümet yetkilisi tarafından cezalandırılabilen herhangi bir eylem veya davranış olarak tanımlanır. Bir suçun tanımlanmasında yaygın olarak dikkate alınan birkaç temel ilke vardır:
Kanunilik: Bir fiilin suç sayılabilmesi için kanunla yasaklanmış olması gerekir. Kanunlar, bir toplumdaki davranış standartlarını oluşturmak için hükümetler tarafından oluşturulur.
Actus Reus: Bu Latince terim, suç oluşturan fiziksel eylem veya davranışı ifade eder. Başka bir deyişle, hukuka aykırı olan iradî, kasıtlı veya ihmalkar bir eylemin bulunması gerekir.
Mens Rea: Bir diğer Latince terim olan mens rea, suçu işleyen kişinin ruhsal durumunu ifade eder. Suç eylemine eşlik eden yanlış yapma niyetini veya bilgisini ifade eder. Bazı suçlar belirli bir kasıt gerektirir (cinayet gibi), bazıları içinse genel bir kasıt veya ihmal yeterlidir.
Eşzamanlılık: Actus reus ve mens rea aynı anda meydana gelmelidir, yani hatalı zihinsel durum, hatalı fiziksel eylemle birlikte bulunmalıdır.
Nedensellik: Sanığın eylemleri ile sebep olunan zarar arasında illiyet bağı bulunmalıdır.
Zarar: Çoğu durumda suç, başka bir kişiye, topluma veya mülke zarar vermeyi içerir. Suçun neden olduğu zarar, suçun ağırlığının ve uygun cezanın belirlenmesinde önemli bir unsurdur.
Suç tanımı ve yasalar, hukuğun araştırma alanına girer ve toplumsal değerlere, kültürel normlara ve hukuki yorumlara bağlı olarak zaman içinde değişebilir. Neyin "iyi", "kötü", "doğru" ve "yanlış" olduğu ise felsefenin etik alanının konularıdır ve daha evrensel yargılara ulaşmayı amaçlar.