Bir şey düşerken kütlesine göre hız kazanmaz. Hava sürtünmesi göz ardı edilirse hızlanma yani ivme düşen her cisim için aynıdır. Dünya kütlesi M ile gösterilirse m kütleli bir cisim ile Dünya arasındaki kütleçekim kuvveti F=G.M.m/r² şeklinde hesaplanır. Burada r cismin dünyanın kütle merkezinden (gerçekte ortak kütle merkezi ama cismin kütlesi çok küçük olduğundan tam dünyanın kütle merkezi kabul edilebilir.
Newton'un birinci kanununa göre m kütleli bir cisme uygulanan kuvvet ile cismin kazandığı ivme arasında
F= m.a
bağıntısı vardır. F yerine kütleçekim kuvvetini yazarsak
G.M.m/r²=m.a
bulunur. Eşitliğin iki tarafında cisim kütlesi aynı olduğu için birbirini götürür. Eşitlik
G.M/r²=a
şekline dönüşür. Yani cismin kütlesinin hızlanma üzerinde bir etkisi yoktur. Aya ilk çıkan astronotlar havasız ortamda bunu bir tüy ve (yanlış hatırlamıyorsam) çekiç ile göstermişti. Ya da National Geographic için yapılan bir çekimde büyük bir vakum odasında bu deney yapılmıştı. Biz bir tüyün bir taştan daha yavaş hızlandığını görüyoruz çünkü hava sürtünmesi kısa cisimlerin özkütlesi ve kesit alanına bağlı olarak bir maksimum hıza (terminal hız) izin veriyor.