Yıldızlar kütle çekimi ve içlerindeki nükleer füzyon arasındaki denge sayesinde var olurlar. Yıldızın çekirdeğinde füzyon devam ettiği sürece bu denge korunur. Ancak yıldızın yakıtı tükendiğinde füzyon durur ve kütle çekimi galip gelir. Eğer yıldız yeterince büyükse (Güneş’in yaklaşık 8 katı veya daha büyük), çekirdek kendi üzerine çöker ve süpernova adı verilen devasa bir patlamayla dış katmanlarını uzaya fırlatır. Geriye kalan çekirdek, yeterince yoğun ve ağırsa kara deliğe dönüşür. Bunun olmasının nedeni, çöken çekirdeğin kütlesinin çok büyük olmasıdır. Kütle, çekim kuvvetini belirler ve çekirdek o kadar yoğun bir hale gelir ki, çekim kuvveti ışığın bile kaçamayacağı kadar güçlü olur. Bu da bir kara delik oluşumudur.
Evet, kara delikler büyüyebilir. Kara delikler çevrelerindeki maddeyi, gazları, yıldızları ve hatta diğer kara delikleri bile yutarak kütlelerini artırabilir. Bir kara delik, içine düşen maddeyi yutarak büyüdükçe, kütlesi de artar. Örneğin, Samanyolu Galaksisi’nin merkezindeki kara delik olan Sagittarius A*, yaklaşık 4 milyon güneş kütlesine sahiptir ve çevresinden madde çekerek büyümeye devam eder.
Bu büyüme teorik olarak bir sınır tanımaz; yani kara delik büyümeye devam ettikçe daha fazla madde çekmeye ve yutmaya devam edebilir.[1]
Kaynaklar
- youtu.be. Kara Delikler - Doğumdan Ölüme. Alındığı Tarih: 29 Eylül 2024. Alındığı Yer: youtu.be | Arşiv Bağlantısı
