Ornitorenklerin İlginçliklerine Bir Yenisi Daha Eklendi: Platypus, Mor Ötesi Işık Altında Parlıyor!

Ornitorenklerin yavrularını yumurta ile dünyaya getiren 5 memeli türünden biri olmaları onları başlı başına ilgi çekici hayvanlar yaparken, her geçen gün haklarında yeni ilginçlikler öğrenmeye devam ediyoruz. Avustralya'ya özgü bu hayvanlardan burada detaylıca bahsetmiştik. Ancak bu keşif, bilim camiasında çok yeni.

Memeli bilimci Paula Spaeth Anich ve meslektaşları, ornitorenklerin bu sık ve yoğun kürkünün mor ötesi ışıkta parladığını tesadüfen keşfettiler. Yaban hayatta tesadüfen flüoresan özellikte bir uçan sincap türünün gözlemlenmesi, araştırmacıların aklında soru işaretleri oluşturdu. Bu soru işaretlerini gidermek için Chicago'daki Field Müzesi'ndeki memeli koleksiyonunu incelemeye başladılar.

Ekip, müzenin korunmuş sincap derilerini inceledi. En az üç uçan sincap türünde daha flüoresan özellik görüldüğünü fark edince, flüoresan kürke sahip olduğu bilinen tek memelilerin keseli memeliler olmasından dolayı diğer keseli memeli türlerinin de postlarını incelemeye karar verdi. Bu incelemeler Monotremata'ya kadar ilerledi ve ornitorenklerde de aynı özellik görüldüğü ortaya çıktı. Böylelikle keseli kuzenlerinden sonra flüoresan özellik gösteren ikinci memeli grubu Monotremata olmuş oldu. Anich keşiflerinden şöyle bahsediyor:

Sadece meraklıydık. Monotremata çekmecesini açtık ve mor ötesi ışığımızı ornitorenklere tuttuk. Ve inanılmaz derecede canlı flüoresan yeşil-maviydi.

Ekip, parıltının müzenin postlarındaki alışılmadık bir şeylerden kaynaklanmadığından emin olmak için, Lincoln’deki Nebraska Üniversitesi Eyalet Müzesi’ndeki ornitorenk örneğini de inceledi ve o da parıldadı. Paula Anich keşfin doğruluğundan emin gözüküyor çünkü müzede bir çok örnek üzerinde çalıştılar ve ornitorenkler parlarken ekidnalar (başka bir Monotremata üyesi) parlamadı. Bu yüzden parlamanın, postların korunması için kullanılmış bir maddeden kaynaklandığı düşünülmüyor.

On yıldan fazla bir süredir ornitorenklerle çalışan Avustralyalı vahşi yaşam ekolojisti Josh Griffiths şöyle diyor:

Şimdi bunu kendim görmek için meraklıyım. Bir dahaki sefere tuzak kurduğumda, yanıma bir UV ışığı alıp test edeceğim.

İyi de Bu Özellik Ne İşe Yarıyor?

Evet ornitorenkler mor ötesi ışıkta parlıyor, ama neden? Bu konu hala gizemini koruyor; ancak birkaç fikir var.

Anich, bunun bir kamuflaj olduğu görüşünde. Ornitorenkler çoğunlukla gececil hayvanlar oldukları için, gece avlanmaya çıkan mor ötesi görüşe sahip yırtıcılardan korunmak için üzerlerine gelen ışığı emerek daha azının yırtıcıya ulaşmasını amaçlıyor olabilir.

Ancak Griffiths bu görüşe katılmıyor. Çünkü onun da belirttiği gibi ornitorenklerin vahşi doğada pek de fazla yırtıcıları yok. Griffiths ise bu özelliğin diğer ornitorenklerle sosyal yaşantılarında geceleri birbirlerini fark etmelerini ve iletişim kurmalarını kolaylaştırdığı görüşünde. Benzer bir duruma akreplerde de rastlanıyor.

Memelilerde görülen tüm bu flüoresanlık özelliklerinin hepsinin gececil türlerde görülmesi de keşfedilecek belki de daha çok şeyin olduğunun göstergesi olabilir. Anich'in de dediği gibi "bu gececil yaşam hakkında pek fazla şey bilmiyoruz", bu yüzden hala parıldadığını bilmediğimiz memeliler olabilir.

Belki de memelilerin ilkin atalarında da bu özellik vardı. Memelilerin 3 ana kolu olan keseliler, tek delikliler(Monotremata) ve plasentalılar arasından iki ana kolda parıldayan üyeler olduğunu biliyoruz. Yeni keşiflerle memeli ataları hakkında bilgilerimiz de güncellenebilir.