Minnesota Açlık Deneyi: İnsan Açlığının Sorunları Nelerdir ve Nasıl Tedavi Edilmelidir?
Body Matters
Minnesota Açlık Deneyi ya da daha isabetli ismiyle Minnesota Yarı-Açlık Deneyi, 19 Kasım 1944 tarihinde Minnesota Üniversitesi'nde başlayan ve 1945 yılının ekim ayında sona eren bir beslenme deneyidir. Deneyin amacı, uzun süreli açlığın insanlar üzerindeki fizyolojik ve psikolojik etkilerini gözlemlemekti. Yüzyıllar boyunca açlığın insan üzerindeki etkilerini rapor eden anekdotlar mevcuttu; ancak bunların çoğu bilimsel literatüre girecek ölçüde bu etkileri tanımlamıyordu.
Deneyin bir diğer amacı ise İkinci Dünya Savaşı sırasında ciddi kıtlıklar yaşayan Hollanda, Yunanistan, ve Doğu Avrupa ülkelerinde bulunan insanların tekrar nasıl en iyi şekilde beslenebileceğini bulmaktı. Ancak bu deney, Amerika Birleşik Devletleri tarafından gerçekleştirileceği ve o bölgede bir kıtlık yaşanmadığı için, önce sağlıklı insanların aç bırakılıp sonra gözlemlenmesi gerekiyordu. Bu yüzden üzerinde çocuk fotoğrafları ile "Onların daha iyi beslenmeleri için aç kalır mısınız?" yazılı broşürler ile deneye gönüllüler aranmaya başlandı.
Slide PlayerDeneye katılacak gönüllülerin erkek olması ve fiziksel ya da mental olarak sağlıklı olmaları gerekiyordu. Amerika ve İngiltere'de bulunan vicdani retçiler bu deney için gönüllü oldular. 200'ün üzerinde başvurudan seçilen 36 gönüllü Minnesota Üniversitesi'nin futbol stadyumunda toplandı ve 19 Kasım 1944 tarihinde deney başlatıldı.
Deneyin Metodu
Deneyin başında hem Minnesota Üniversitesi'nde fizyolog olan hem de Amerika Birleşik Devletleri Savaş Bakanlığı'na (United States Department of War) danışmanlık yapan Ancel Keys vardı. Deneyin psikolojik verilerinin toplanmasından ise Minnesota Laboratuvarı'nın baş psikoloğu Josef Brozek sorumluydu.
Araştırma protokolü katılımcıları vücut ağırlıklarının %25'ini kaybetmesi gerektiğini söylüyordu. Deneyin ilk 3 ayında gönüllüler kendi kilolarına uygun şekilde günlük 3200 kalorilik bir diyetle beslendi. Ancak takip eden 6 aylık yarı-açlık fazında gönüllüler kendileri için çok yetersiz olacak şekilde yaklaşık 1570 kalorilik diyetler ile beslendi. Bu fazda gönüllüler savaş esnasında Avrupa'da bulunabilen patates, ekmek, lahana gibi besinlerle diyetlerini doldurmak zorundalardı ve asla et tüketemiyorlardı.
Bu yarı-açlık fazı boyunca gönüllüler haftada 35.4 km yürümek ve haftada 15 saat laboratuvarda çalışmak zorundaydılar. Böylece günlük aldıkları kalorilerden en az 1000 kalori fazlasını harcıyorlardı. O zamanlar 26 yaşında olan ve deneye katılan Marshall Sutton, o günlerle ilgili şunları söylüyor:
Deneyde yemeklerin başından 20 dakika ayrılamayan kişiler vardı. Ben buna katlanamıyordum. Bazı arkadaşlarım tüm zamanlarını yemek kitapları okuyarak geçiriyordu.
6 ayın sonunda 3 aylık bir "iyileşme" süreci başlatıldı. Bu süreç içerisinde katılımcılar günlük 2000 ile 3200 kalori arasında beslendi. Son olarak ise 8 haftalık herhangi bir limitin olmadığı bir program uygulandı ve deney sonlandırıldı.
Deneyin Sonuçları
Deney esnasında açlığın birçok fiziksel ve psikolojik etkisi gözlemlendi. En göze çarpanı, vücut ağırlıklarının 4'te 1'ini kaybeden insanların kaburga kemiklerinin belirginleşmesi ve ''bir deri bir kemik'' görünümüne kavuşmasıydı. İnsanlar sürekli yorgundu, halsizdi, güçsüzdü ve cinsel arzuları ciddi oranda azalmıştı. O günler için Sutton; "Bir süre yemeksiz kalınca, hissizleşiyorsunuz. Sadece çok güçsüzdüm. Tüm cinsel arzular yok oldu." diyor.
Yarı-açlık döneminde yemek, gönüllüler için bir takıntıya dönüşmüştü. İnsanlar sürekli yemeklerden konuşuyor, yemek kitapları okuyor, birbirleri ile yemek tariflerini paylaşıyorlar ve yüksek kalorili yemekler ile ilgili fanteziler kuruyorlardı. Hatta bazı katılımcılar, yedikleri yemekler gözlerine çok görünsün diye yemekleri su ile seyreltmişti!
Deneyin psikolojik etkileri de gözlemlenmiştir. Katılımcılar oldukça depresif bir ruh haline bürünmüştü. Anksiyete (kaygı) düzeyleri artmıştı ve eskiden olmadığı kadar çabuk sinirleniyorlardı. Marshall Sutton konuyla ilgili şunları anlatıyor:
Güzel bir şey olunca, sevinçle karşılıyorduk. Fakat karamsar olduğumuzda çok depresiftik. Orada çok yakın bir arkadaşım vardı. Onunla sıklıkla sert şekilde konuşur, daha sonra her gece yanına gidip ondan özür dilerdim
Deneyin etkileri çok ağır olmasına karşın, deney sonuna kadar deneyden yalnızca 3 kişi ayrıldı. 1946 yılında deneyle ilgili araştırmacıların ve ekiplerinin yazdığı "İnsan ve Açlık" (Men and Hunger: A Psychological Manual for Relief Workers) isimli 70 sayfalık bir rehber yayınlandı. Daha sonra Brozek ve Keys tarafından 1950 yılında ''İnsan Açlığının Biyolojisi'' (The Biology of Human Starvation) isminde iki ciltlik bir kitap yayınlandı. Bu kitap, açlık biyolojisi hakkında alandaki en popüler kitap olmayı sürdürmektedir.
İçeriklerimizin bilimsel gerçekleri doğru bir şekilde yansıtması için en üst düzey çabayı gösteriyoruz. Gözünüze doğru gelmeyen bir şey varsa, mümkünse güvenilir kaynaklarınızla birlikte bize ulaşın!
Bu içeriğimizle ilgili bir sorunuz mu var? Buraya tıklayarak sorabilirsiniz.
Soru & Cevap Platformuna Git-
24
-
15
-
6
-
6
-
3
-
3
-
2
-
1
-
1
-
1
-
1
-
0
- J. Ball. İkinci Dünya Savaşı'nın Vicdani Retçileri Açlık Deneyine Kobay Oldu. (20 Ocak 2014). Alındığı Tarih: 19 Eylül 2020. Alındığı Yer: BBC Türkçe | Arşiv Bağlantısı
- D. Baker, et al. The Psychology Of Hunger. (9 Ekim 2013). Alındığı Tarih: 19 Eylül 2020. Alındığı Yer: American Psychological Association | Arşiv Bağlantısı
- Project HEAL. What We Can Learn From The Minnesota Starvation Study About The Impact Of Restriction On Behavior. (15 Haziran 2017). Alındığı Tarih: 19 Eylül 2020. Alındığı Yer: Project HEAL | Arşiv Bağlantısı
- R. D. Semba, et al. (2005). They Starved So That Others Be Better Fed: Remembering Ancel Keys And The Minnesota Experiment. The Journal of Nutrition, sf: 1347–1352. | Arşiv Bağlantısı
Evrim Ağacı'na her ay sadece 1 kahve ısmarlayarak destek olmak ister misiniz?
Şu iki siteden birini kullanarak şimdi destek olabilirsiniz:
kreosus.com/evrimagaci | patreon.com/evrimagaci
Çıktı Bilgisi: Bu sayfa, Evrim Ağacı yazdırma aracı kullanılarak 21/11/2024 14:57:37 tarihinde oluşturulmuştur. Evrim Ağacı'ndaki içeriklerin tamamı, birden fazla editör tarafından, durmaksızın elden geçirilmekte, güncellenmekte ve geliştirilmektedir. Dolayısıyla bu çıktının alındığı tarihten sonra yapılan güncellemeleri görmek ve bu içeriğin en güncel halini okumak için lütfen şu adrese gidiniz: https://evrimagaci.org/s/9360
İçerik Kullanım İzinleri: Evrim Ağacı'ndaki yazılı içerikler orijinallerine hiçbir şekilde dokunulmadığı müddetçe izin alınmaksızın paylaşılabilir, kopyalanabilir, yapıştırılabilir, çoğaltılabilir, basılabilir, dağıtılabilir, yayılabilir, alıntılanabilir. Ancak bu içeriklerin hiçbiri izin alınmaksızın değiştirilemez ve değiştirilmiş halleri Evrim Ağacı'na aitmiş gibi sunulamaz. Benzer şekilde, içeriklerin hiçbiri, söz konusu içeriğin açıkça belirtilmiş yazarlarından ve Evrim Ağacı'ndan başkasına aitmiş gibi sunulamaz. Bu sayfa izin alınmaksızın düzenlenemez, Evrim Ağacı logosu, yazar/editör bilgileri ve içeriğin diğer kısımları izin alınmaksızın değiştirilemez veya kaldırılamaz.
