Kültürel Eğilimlerin Matematiksel Modellemesi Toplumsal Dinamikleri Aydınlatıyor!

Kültürel özellikler, bir topluluğun karakterini şekillendiren bilgi, inanç, davranış, gelenek ve uygulamalardan oluşur. Bu özellikler, uyum (başkalarıyla aynı çizgide hareket etme eğilimi) veya uyumsuzluk (bilinçli olarak farklılaşma seçimi) tarafından etkilenir. Bu dinamik etkileşimi modellemenin yeni bir yolu, siyasi kutuplaşma, kültürel eğilimler ve yanlış bilginin yayılması gibi toplumsal olguları açıklamaya yardımcı olabilir.

Proceedings of the National Academy of Sciences dergisinde yayımlanan bir çalışma, bu yenilikçi yaklaşımı detaylandırıyor.^[1] Santa Fe Institute Kompleksite Doktora Sonrası Araştırmacısı Kaleda Denton, Stanford Üniversitesi'nden eski SFI Lisansüstü Bursiyeri Elisa Heinrich Mora, SFI Dış Profesörü Marcus Feldman ve Michael Palmer ile birlikte, önceki araştırmaları genişleterek uyum ve uyum eğilimlerinin kültürel özelliklerin bir topluluk içinde aktarımını nasıl şekillendirdiğini daha gerçekçi bir şekilde temsil eden bir matematiksel model bir matematiksel model geliştirdi. Doktora Sonrası Araştırmacısı Kaleda Denton, şunları söylüyor:

Bu araştırmanın arkasındaki fikir, bireylerin gerçek dünyada nasıl karar verdiğini matematiksel olarak daha iyi temsil edecek bir yöntem geliştirmekti. Bunu başarabilirsek bunu ölçeklendirerek uzun vadede 10.000 kişilik bir toplulukta neler olacağını görebiliriz.

Geleneksel uyum modelleri, genellikle bireylerin bir toplulukta ortalama veya "en yaygın" özelliklere yöneldiğini varsayar. Bu kavram, en popüler özelliklerin bu ortalamaya yakın olduğu durumlarda iyi çalışır; örneğin, çalışma saatleri veya yemek porsiyon boyutları gibi. Ancak, diğer durumlarda ortalama, popülerliğin zayıf bir göstergesi olabilir. Örneğin, çoğu kişi siyasi yelpazenin ya en solunda ya da en sağında yer alıyorsa, ancak ortalama merkezde kalıyorsa, bu durum anlamlı bir temsil oluşturmaz.

Yazarlar bu boşluğu gidermek için özellik kümelenmesini içeren bir model tasarladılar. Bu modelde bireyler, popülasyondaki ortalama özellik (örneğin merkezci görüş) yerine daha fazla kümelenmiş özellikleri (örneğin aşırı sol bir siyasi inancın varyasyonları) benimseyerek uyum sağlıyor. Öte yandan, uyumsuzlar kendilerini kasıtlı olarak akranlarının özelliklerinden uzaklaştırarak kutuplaşma yaratırlar.

Bilgisayar simülasyonları kullanılarak ekip, özelliklerin nesiller boyunca topluluklar içinde nasıl yayıldığını analiz etti. Uyum genellikle grupların belirli özellikler etrafında kümelenmesine yol açtı, ancak bu özellikler her zaman ortalamayı yansıtmıyordu. Uyumsuzluk ise çok farklı bir dağılım oluşturdu: U şeklinde bir dağılım. Bu durumda bireyler uç noktalarda kümelenirken, orta kısımda seyrelme görüldü.

Önemli bir bulgu, toplulukların genelde tek bir ortak özelliğe ulaşmamasıdır. Bunun gerçekleşmesi ancak bireylerin davranışları kusursuz bir şekilde taklit ettiği gibi gerçekçi olmayan bir varsayım altında mümkün olabilir. Aksine, bireylerin özellikleri yorumlama veya benimseme şekillerindeki küçük farklılıklar bile kalıcı bir çeşitliliğin oluşmasına yol açar. Denton şunları söylüyor:

Bu sonuçlar, kültürel uygulamaların ve ideolojilerin sadece ortalamaya yaklaşmadığını, aksine önemli bir çeşitliliği koruduğu gerçek dünyada gözlemlediklerimizle uyumlu.

Araştırma, uyumun her zaman homojenliğe yol açtığı fikrine de meydan okuyor. Model, belirli koşullar altında uyumun çeşitliliği sürdürebileceğini, uyumsuzluğun ise kutuplaşmayı artırabileceğini gösteriyor. Denton, çalışmanın geniş kapsamlı etkileri olabileceğini düşünüyor:

Bu çerçeve, oy verme davranışlarını, sosyal medya trendlerini veya insanların grup ortamlarında değerleri nasıl tahmin ettiklerini açıklamaya yardımcı olurken, bireysel kararların uzlaşma sağlama ya da kutuplaşma gibi toplumsal örüntülere nasıl dönüştüğünü anlamak için de bir yol sunuyor.

Sosyal Bilimler ile ilgili diğer içerikler ›

• Beyinde Spesifik Bir "Tanrı Noktası" Bulunamadı: Ruhani Duygular, Beyne Dağılmış Halde İşleniyor!
• Hawthorne Etkisi Gerçek Değil: 20. Yüzyılın En Etkili Sosyal Bilim Çalışmalarından Biri, Aslında Oldukça Kötü Bir Çalışmaydı!
• Davranışlarımız, Virüs Evrimini Nasıl Etkiliyor?

Bu çerçevenin farklı senaryolarda işe yarayıp yaramayacağını görmek için heyecanlıyız. Nihai hedefimiz, bireysel tercihlerin zamanla tüm popülasyonları nasıl etkilediğini anlamak.