Köpek Dışkıları, Doğal Rezervlere Zarar Veriyor! Çözüm: Tasmalı Köpek Gezdirme, Daha Çok Köpek Parkı ve Daha Bilinçli Köpek Sahipleri!

Ghent Üniversitesi'ndeki araştırmacılar, Belçika'nın Ghent kenti yakınlarındaki doğal rezervlere, köpek dışkısı ve idrarı nedeniyle her yıl hektar başına ortalama 11 kg azot ve 5 kg fosfor karıştığını tahmin ediyor. Araştırmacılar, köpek sahipleri tarafından toplanmayan dışkılar yoluyla eklenen bu maddelerin oldukça önemli olduğunu, ayrıca biyolojik çeşitliliğe ve ekosistem işleyişine zarar verebileceğini söylüyorlar.

Daha önceden fark edilmeyen bu azot kaynağına ilişkin tahminler, fosil yakıt emisyonları ve tarım yoluyla Avrupa'nın çoğunda toprağa karışan, hektar başına 5 ila 25 kg arasında değişen azot seviyeleri ile karşılaştırıldığında önemlidir. Araştırmanın baş yazarı olan ve Ghent Üniversitesi'nden Profesör Pieter De Frenne şöyle diyor:

Köpeklerden toprağa geçen besin seviyesinin ne kadar yüksek olabileceğine şaşırdık. Tarım, endüstri ve trafikten kaynaklanan atmosferik azot, haklı olarak çok fazla politik ilgi görüyor; ancak köpekler, bu açıdan tamamen göz ardı ediliyor.

Araştırmacılar, özellikle az miktarda besinle işleyen ekosistemlerdeki parkların yöneticilerine, köpeklerin dışkılarının olumsuz etkilerini ziyaretçilere açıklamalarını ve onları köpeklerinin dışkısını toplamaya teşvik etmeleri için çağrıda bulunmalarını öneriyor. Ayrıca, tasma kullanımı kurallarının daha sıkı bir şekilde uygulanmasını ve doğa rezervleri üzerindeki baskıyı azaltmak için daha fazla tasmasız köpek parkının kurulmasını öneriyorlar.

Tasmalı Köpeklerin ve Dışkı Toplayan Sahiplerinin Etkileri Oldukça Büyük!

Araştırmacılar, bu çalışma için dört doğa rezervinde bulunan köpeklerin sayısını kaydettiler ve köpeklerden doğaya saçılan besin miktarını hesapladılar. Ayrıca çalışmada köpeklerin tasmalı mı yoksa tasmasız mı olduğu ve sahiplerinin köpeklerinin dışkısını toplayıp toplamadığı gibi farklı senaryoları da modellediler.

Araştırmacılar, tüm rezervlerde zorunlu olduğu gibi her köpeğin tasmalı tutulduğu ancak sahiplerin dışkı toplamadığı bir senaryoda, rezervlerin büyük bölümünde köpeklerden madde geçişinin azaldığını, ancak yolların etrafındaki küçük alanlarda bu oranların belirgin olarak arttığını buldular. Bu artış, 1 yıl içinde hektar başına 175 kg azot ve 73 kg fosfor birikecek kadar yüksekti. Profesör De Frenne şöyle diyor:

Tüm köpeklerin tasmalı tutulduğu senaryomuzda, yolların etrafındaki yoğun alanlarda, hem azot hem de fosforun tarım arazilerinin gübrelenmesi için yasal sınırları aştığını gördük. Çalışmamız doğa koruma alanlarıyla ilgili olduğundan, bu oldukça şaşırtıcıydı!

Araştırmacılar, köpeklerin tasmalı olduğu ve tüm sahiplerin köpeklerinin dışkısını topladığı başka bir senaryoda ise köpeklerden toprağa geçen azotun %56 ve fosforun %97 azaldığını buldu. Oranlardaki bu farkın nedeni, fosfor birikmesinin hemen hemen tüm sorumlusu dışkıyken, azotun dışkı ve idrarla eşit oranda birikmesi.

Biriken Maddeler Doğa Rezervleri İçin Sorun Oluşturuyor!

Doğa rezervlerine besin maddelerinin karışması, bitkilerin büyümesine katkı sağladığı için kulağa faydalıymış gibi gelebilir; ancak bu, çoğunlukla sınırlı sayıda besine ihtiyaç duyan ve diğerleriye rekabet içinde olan türler için geçerlidir. Öte yandan besin açısından zengin ekosistemlerde rekabet dengesinin bozulması, biyoçeşitliliği azaltır. Profesör De Frenne bu konuyu şöyle açıklıyor:

Birçok doğa rezervinde, bitki ve hayvan biyoçeşitliliğini artırmak için topraktaki besin seviyeleri özellikle düşürülmeye çalışılır. Bu, biçme ve saman temizleme gibi yöntemlerle yapılabilir. Bulgularımız, doğa rezervlerinde ihmal edilen köpek gübrelemesinin bu hedeflere ulaşılmasını geciktirebileceğini gösteriyor.

Besin Seviyelerinin Hesaplanması

Köpeklerin ekosisteme soktuğu besin miktarını tahmin etmek için araştırmacılar, ilk olarak Belçika'nın Ghent kentine yakın dört doğa rezervindeki köpekleri sayarak, hektar başına düşen köpek sayısını hesapladılar. Bu sayımlar 18 ay boyunca, toplamda 487 kez gerçekleştirildi. Daha sonra farklı senaryoları modellemek için köpek idrarındaki ve dışkısındaki besin konsantrasyonlarına ilişkin bir kaynak taraması yaptılar.

Bu yöntem, araştırmacıların doğa rezervlerindeki köpeklerin sayısını doğru bir şekilde hesaplayabilmeleri anlamına gelse de ortalama köpek, ortalama idrar hacmi ve dışkı kütlesi ile azot ve fosfor konsantrasyonlarına dayalı tahminler de yapılması gerekiyordu.

Araştırmacılar; köpeklerin çeşitleri, büyüklükleri ve ağırlıklarının yanı sıra idrar ve dışkı birikintilerinin sayısı gibi verileri kaydederek, ayrıca köpek sahiplerine sormak gibi farklı yollarla da verilerin artırılabileceğini söylüyorlar. Ek olarak araştırmacılar, köpeklerin dışkı ve idrarlarının konumlarının belirlenmesinin, gübrelenmenin özellikle fazla olduğu noktaları tespit etmeye yardımcı olabileceğini öne sürüyorlar.