İnsanlar, İklim Değişikliği Konusunda Beklediğimiz Kadar İnkârcı Olmayabilir!

Birçok insanın iklim değişimini ve iklim krizinin yarattığı sorunları inkâr ettiğini biliyoruz. Profesör Florian Zimmermann'a göre olası açıklamalardan biri, "güdümlü düşünce"dir. Güdümlü düşünceler, bilişsel uyumsuzluk yaratan durumlarda kendimizi korumanın bir yolu olarak görülebilir. Zararlı davranışlarımızı sürdürmek için bahaneler buluruz, gerçekleri eğip bükeriz. Örneğin yere çöp atan biri, zaten herkesin çöp attığını ve bir çöpün eksik ya da fazla olmasının önemli bir fark yaratmayacağını söyleyip yere çöp atma davranışını gerekçelendirebilir.

Bu bahanelerin iklim değişikliği konusundaki düşünceleri nasıl etkilediği konusunda çok fazla deneysel çalışma bulunmuyordu. Zimmermann ve Stötzer'in Nature Climate Change dergisinde yayınladığı çalışma, bu konuda beklenmedik sonuçlar ortaya koydu.^[1] Deney, 4.000 Amerikalı ile çevrimiçi olarak gerçekleştirdi.

Katılımcılar iki gruba ayrıldı. İlki gruptaki katılımcılara da 20 dolar verildi ve 20 doları iklim değişikliği ile mücadeleye odaklanan iki kuruluşa paylaştırılmaları istendi. Ancak ikinci gruba 20 doları bu iki kuruluşa vermeyip parayı kendilerine de alabilecekleri söylendi. Zimmermann şöyle açıklıyor:

Bağışı elinde tutmaya karar veren herkesin önce kendini ikna etmesi gerekiyor. Bunu yapmanın bir yolu da iklim değişikliğini tamamen inkâr etmektir.

Beklendiği gibi ikinci gruptakilerin neredeyse yarısı parayı elinde tutmaya karar verdi. Araştırmacılar parayı elinde tutmayı seçenlerin iklim değişikliğini reddedip kendilerini haklı çıkaran bir bahane oluşturup oluşturmayacağını görmek istiyordu. Çünkü parayı kendileri için saklayanlar eylemlerini kendi kendilerini kandırarak gerekçelendirmişlerse grubun iklim değişikliği konusunda daha belirgin bir inkârcı tutum takınması beklenir.. Zimmermann, bu etkiye dair herhangi bir işaret görmediklerini belirtiyor. Zimmermann çalışmasını şöyle özetliyor:

Başka bir deyişle, çalışmamız bize iklim değişikliğine ilişkin yaygın yanlış anlamaların bu tür bir kendini kandırmadan kaynaklandığına dair herhangi bir işaret vermedi.

Bu çalışmadan insanların tamamen gerçeklikten kaçmayı seçmediğini çıkarabiliriz. Bu durum, yeterli ve kapsamlı bilim iletişiminin önemini bir kez daha ortaya koymaktadır. Daha fazla bilinçlendirme sağlamak ve kişilerin, siyasilerin ve kurumların sorumluluklarını hatırlatmak sandığımızdan daha çok işe yarayabilir. Zimmermann yine de dikkatli olunmasını öneriyor:

Verilerimiz, özellikle insan kaynaklı küresel ısınmanın varlığını reddetmenin belirli insan gruplarının siyasi kimliğinin bir parçasını oluşturduğunu gösterdiği gibi, güdülenmiş düşüncenin bir çeşidine dair bazı göstergeler ortaya koyuyor.

Sosyal kimlikler, sandığımızdan daha etkili olabilir ve insanlar iklim değişikliği inkârcılığını kendilerini diğer siyasi gruplardan ayıran önemli bir özellik olarak görebilir ve bilim insanlarının konu hakkında ne söylediklerini umursamayabilir.