İklim Değişimi Araştırmalarının %97'si Küresel Isınmayı Doğruluyor! Şimdi, Geri Kalan %3'ün Hatalı Araştırmalar Olduğu Gösterildi!

İklim değişikliği üzerine yayınlanmış tüm bilimsel araştırmaların %97'sinde küresel ısınmanın gerçek ve gezegen için sorunlu olduğu ve insan faaliyetleri tarafından daha da şiddetlendirildiği sonucuna varıldığının söylendiğini duymuşsunuzdur. Peki ya bunların tam tersi sonuçlara ulaşan makalelerin %3'ü?

Bazı "şüpheciler", iklim değişikliğinin gerçek olmadığını, zararlı olmadığını veya ''insan yapımı'' olmadığını belirten çalışmaların yazarlarının, geçmişin başıboş düşünürleri gibi, gerçeği cesurca ayakta tuttuklarını ileri sürdüler. Bir nevi, Galileo gibi düşünebiliriz: Galileo'nun bilim insanı arkadaşları çoğunlukla onun vardığı sonuçlara katılsa da, bunları bastırmaya çalışan kilise liderleriydi. Acaba iklimbilim araştırmalarındaki %3'lük dilim de bu şekilde bastırılmış gerçekler olabilir mi? Teorik ve Uygulamalı Klimatoloji dergisinde yayınlanan bir incelemeye göre cevap, net bir şekilde "hayır"!

Araştırmacılar, bilimsel çalışmaları test etmek için yaygın bir yöntem olmasından dolayı, makalelerin %3'ünün sonuçlarını çoğaltmaya çalıştılar; ancak hepsinin taraflı veya hatalı olduğunu buldular. Texas Tech Üniversitesi'nde atmosfer bilimcisi Katharine Hayhoe, son on yılda hakemli dergilerde yayınlanan ve antropojenik küresel ısınmayı reddeden 38 makaleye bakmak için bir araştırma ekibi ile çalıştı. Hayhoe, Facebook üzerinden yaptığı bir paylaşımda şöyle diyor:

Bu incelemelerin her birinde (varsayımlarında, metodolojilerinde veya analizlerinde), düzeltildiklerinde sonuçlarını bilimsel uzlaşma (konsensüs) ile uygun hale getiren hatalar vardı.

Ortak yazarlardan biri olan Norveç Meteoroloji Enstitüsü'nden atmosfer bilimcisi Rasmus Benestad, makalelerin sonuçlarını çoğaltmak ve bu sonuçlara nasıl vardıklarını anlamak için tüm bilgisayar platformlarında rahatça çalışan R bilgisayar dilini kullandı. Benestad’ın programı, makalelerin hiçbirinin, en azından genel kabul görmüş bilim ile yenilenebileceği sonuçları olmadığını buldu.

Genel olarak, iklim değişikliğini reddeden makalelerde üç temel hata vardı. Birçoğu, diğer bağlamları veya belgeleri göz ardı ederek, kendi sonuçlarını destekleyen ve kendilerine en uygun olan neticeleri seçmişti. Yakışıksız "eğri uydurmayı" uygulayan bazı yazarlar da vardı - ki bunlar, bazı konular kendi seçtikleri "eğriye" uyana kadar, asıl verilerden gittikçe uzaklaştılar. Ve elbette, bazen çalışmaların fiziği tamamen görmezden geldiği de oldu.

Birçok durumda, eksiklikler yetersiz model değerlendirmesinden kaynaklanmış; bu da evrensel olarak geçerli olmayan, sadece belirli bir deney düzeneğinin yapısı olan sonuçlara yol açmıştır.

Araştırmaların yazarlarına göre, bu makalelerin doğru, diğer %97'sinin ise hatalı olduğunu iddia edenlerin, araştırmacıların hangi sonuçları aradıklarına karar verdikleri noktada bilimi engelliyorlar. İyi bilim tarafsızdır, kimin cevapların nasıl olmasını istediğiyle ilgilenmez.

Hayhoe, bu makalenin, iklim değişikliği konusunda azınlığın görüşünün sürekli olarak bastırıldığı suçlamasına bir cevap sayılabileceğini söylüyor:

Birisinin baskı altında olduğunu iddia etmek, politik ideolojilerini desteklemek için bilimsel kanıt bulamadıklarını kabul etmekten çok daha kolay... Bu kişilerin görüşleri bastırılmadı. Hala orada, herhangi birinin kolayca ulaşabileceği bir yerdeler.

Gerçekten de makale, titiz değerlendirme sürecinin elemesi gereken hatalı metodolojiyi kullandıklarından, bu makalelerin ilk etapta nasıl yayınlandığı sorusunu sorduruyor.

The Guardian'da konu hakkında yazan, makalenin de yazarlarından biri olan Dana Nuccitelli, iklim değişikliğini reddeden makalelerde başka bir olumsuz bulguya dikkat çekiyor:

İnsan kaynaklı küresel ısınmayla ilgili uyumlu, tutarlı bir alternatif teori mevcut değil. Bazıları küresel ısınmanın güneşten dolayı olduğunu, diğerleri diğer gezegenlerin yörünge döngülerinden, diğerleri ise okyanus döngülerinden, v.b nedenlerden olduğunu ileri sürüyorlar. Sağlam bilimsel kanıtlarla desteklenen ve uzmanların hakkında %97 oranda hemfikir olduğu bir teori var; fakat bu fikir birliğini reddeden çalışmaların %2–3'ü alakasız ve birbirleriyle çelişiyorlar.

Nuccitelli'nin dediğine göre, Galileo örneği de öğretici olabilir. "Gözlemlenebilir bilimin babası", dünyanın ve güneş sistemimizdeki diğer gezegenlerin güneşin etrafında döndüğü astronomik modeli savundu. Bu, nihayetinde neredeyse evrensel olarak gerçek kabul edilen bir görüş oldu.

Muhaliflerden herhangi biri günümüzün Galileo'su olsaydı, bilimsel kanıtlarla desteklenen ve metodolojik hatalara dayanmayan bir teori sunacaktı. Böyle sağlam bir teori bilim uzmanlarını ikna edecekti ve bir fikir birliği oluşmaya başlayacaktı.