Rovelli, Aristoteles, Augustinus ve Heidegger’in Perspektiflerinden Zamanın Dokusu

Rovelli, Aristoteles, Augustinus ve Heidegger’in Perspektiflerinden Zamanın Dokusu:

Zaman, insan deneyiminin en temel ve aynı zamanda en gizemli unsurlarından biridir. Farklı tarihsel dönemlerde ve düşünsel geleneklerde ele alınan zaman kavramı, hem bilimsel hem de felsefi düşüncenin merkezinde yer alan karmaşık bir olgudur.

Aristoteles, “Zaman, hareketin sayılmasıdır” diyerek, zaman ile hareket arasındaki bağı kurmuştur. Ona göre zaman, varlıkların değişim ve hareketleriyle iç içe geçmiş bir kavramdır. Ona göre zaman, hareketin ölçülebilir bir boyutudur ve bu nedenle fiziksel dünyanın bir özelliğidir. Öte yandan Aristoteles için zaman, yalnızca nesnel bir olgu değildir; aynı zamanda zihinsel bir boyut taşır, çünkü zamanın algılanması “sayma” eylemini gerektirir.

"Zaman geçiyor; ama şimdi, geçmiş ve gelecek hakkında düşüncelerimizi nasıl eyleyebiliriz?" sorusuna yanıt arayan Augustinus, zamanın bir manevi durum olduğunu ve insan zihninin zaman kavramını nasıl algıladığını irdelemiştir. Hıristiyan düşünür, “Zaman nedir? Kimse bana sormazsa biliyorum; ama biri sorarsa, açıklayamıyorum” diyerek zamanın paradoksal doğasını vurgulamıştır.

Martin Heidegger, zaman kavramını varoluşsal bir bağlamda analiz eder. "Zaman, varlıkla olan ilişkimizdir" diyerek, zamanın varlık felsefesi ile nasıl iç içe geçtiğini göstermeye çalışmıştır. Geçmişin, geleceğin ve şimdi’nin (Das Jetzt) birleştiği noktada insan, kendi varoluşunu ve anlamını bulmaktadır. Heidegger’in zaman anlayışı, Aristoteles’in hareket temelli zamanından ve Augustinus’un teolojik yaklaşımından farklı olarak, varoluşsal bir boyutta ele alınır.

Carlo Rovelli’ye göre göre zaman, mutlak ve evrensel bir akış değil, olayların birbirine göre ilişkisel bir ölçüsüdür. . Rovelli’nin perspektifi, zamanın insan algısına bağlı olarak şekillendiğini ve evrenin temel yapısında bağımsız bir varlık olmadığını öne sürer. "Zaman, gerçek bir şey değil, bir ilişkiler ağıdır" diyen Rovelli, zamanın fiziksel gerçeklikteki rolünü yeniden tanımlamaktadır.