Kara Deliklerin Merkezine Dair Bir Varsayım: Yoğun Çekirdek Düşüncesi

Ben bir yazılım mühendisliği öğrencisiyim. Matematikle küçük yaşlardan beri içli dışlıyım ve özellikle çocukluğumdan bu yana kara delikler başta olmak üzere uzay ve kozmolojiye büyük bir merak duyuyorum.

Bu ilgi doğrultusunda zamanla bazı düşünceler geliştirdim ve bunları elimden geldiğince matematiksel bir temel üzerine oturtmaya çalıştım. Ortaya çıkan fikir, kara deliklerin merkezine dair farklı bir bakışı içeriyor: Klasik anlamda kabul edilen tekillik yerine, uzay-zamanı sonsuz içe büken, aşırı yoğun ve donmuş bir çekirdek yapısının bulunduğu varsayımı.

Bu yapıyı şöyle hayal edebilirsiniz: Düz bir yatağa yumruğunuzu bastırdığınızda yatağın yüzeyinde bir çökme oluşur. Ama kara delik örneğinde, bu çökme sonsuz derinliğe doğru devam eder. Çekirdek, uzay-zamanı sonsuza dek bükerek içine çöker ve merkezde klasik bir “noktaya” varmak yerine, ulaşılması mümkün olmayan bir derinlik yaratır.

Bu çekirdeğe fiziksel olarak ulaşmak mümkün değildir. Çünkü olay ufkunu geçtikten sonra zamanın akışı neredeyse durur ve madde ya da bilgi, bu çekirdeğe ulaşamadan çözünür. Bu nedenle bilgi korunmaz; olay ufkunun ötesinde geri döndürülemez şekilde kaybolur. Teoriyi oluştururken bu fikri kuantum kütleçekimi, entropi ve Planck ölçeği gibi konularla desteklemeye çalıştım.

Ben bir fizikçi değilim; dolayısıyla kavramsal hatalar yapmış olabilirim. Ancak elimden geldiğince fiziksel çerçevede kalmaya ve tutarsızlıklardan kaçınmaya gayret ettim. Düşüncemi daha detaylı ve matematiksel olarak PDF formatında da hazırladım.

Varsayımımın, alanında yetkin kişilerce değerlendirilmesi benim için çok kıymetli olur. Bilimsel bakış açısıyla yapılacak her yorum, öneri ya da eleştiri, kendimi geliştirmem açısından büyük katkı sağlayacaktır.

Teşekkür ederim.