İnsülin Direnci İle Kısırlık Arasındaki Korelasyonun Araştırılmasındaki Gelişmeler

İnsülin direnci (IR) yalnızca çeşitli metabolik hastalıkların gelişiminde rol almakla kalmaz, aynı zamanda kadın üreme fonksiyonunu da etkiler ve bir dereceye kadar kadın kısırlığıyla yakından ilişkilidir. IR, oksidatif stresi aktive ederek, enerji metabolizmasına müdahale ederek, oosit gelişimini, embriyo kalitesini ve endometriyal toleransı etkileyerek, hormon salgısını ve embriyo implantasyonunu etkileyerek, ayrıca infertil popülasyonlarda yardımlı gebelik sonuçlarını etkileyerek ve başarı oranını azaltarak kadınlarda kısırlık riskini artırabilir. ^[1]

Kısırlık, üreme çağındaki, herhangi bir doğum kontrolü kullanmayan ve en az 12 ay boyunca düzenli seks yapan ve gebelik elde edemeyen çiftlerin karşılaştığı önemli bir tıbbi ve sosyal sorundur. Dünya çapında önemli bir tıbbi ve sosyal sorundur. Kadınlarda kısırlığın ana nedenleri arasında pelvik tubal faktörler ve yumurtlama bozuklukları yer alır. Bunlar arasında luteal yetmezlik, hiperprolaktinemi, polikistik over sendromu ve tiroid fonksiyon bozukluğu gibi endokrin faktörler yumurta gelişimini, yumurtlamayı ve endometriyal toleransı birçok aşamada etkileyebilir, kısırlık riskini artırabilir ve adet anormalliklerine neden olabilir. Obezite aynı zamanda lipid metabolizması ve insülin metabolizmasındaki anormallikler yoluyla doğurganlığı da etkileyebilir ve kadınlarda kısırlık için bağımsız bir risk faktörüdür.

^[1]Polikistik over sendromu (PKOS), üreme çağındaki kadınlarda üreme bozukluklarıyla birlikte görülen yaygın bir metabolik anormallik olup prevalansı %5-10 arasındadır. kadınların üreme sağlığı ve yaşam kalitesi için ciddi bir tehdittir. PKOS'un klinik fenotipi çeşitlidir ve tanı kriterleri tam olarak standardize edilmemiştir. Şu anda, Avrupa Üreme ve Embriyoloji Derneği (ESHRE), Ulusal Sağlık Enstitüleri (NIH), Rotterdam Tanı Kriterleri dahil olmak üzere çeşitli ulusal ve profesyonel kuruluşlar tanı kriterleri yayınlamıştır. 2018'de Çin Kadın Hastalıkları ve Doğum Derneği de kendi teşhis kriterlerini yayınladı. Bunlar arasında, 2004 Rotterdam kriterleri dünya çapında en yaygın kullanılan tanı kriterleridir; seyrek ovulasyon ve/veya anovülasyon, hiperandrojenizmin klinik ve/veya biyokimyasal kanıtı ve yumurtalık polikistik değişikliklerini düşündüren ultrasonu içerir.

Çevre ve kötü yaşam tarzı insan sağlığını etkiler ve aynı zamanda PKOS'un metabolik bozukluklarını da ağırlaştırır. Çevredeki bazı toksik ve tehlikeli maddeler, özellikle nonilfenol içeren deterjanlar ve organofosforlu/klorlu pestisitler gibi “çevresel endokrin bozucular (EED)” insan vücuduna doğrudan veya dolaylı olarak girerek insan hormon metabolizmasını etkileyebilir. Bisfenol bazlı propan çoğu hayvanda yumurtalık androjen salgısını arttırır. Ve PKOS hastalarında vücutta bisfenol bazlı propanın birikmesi nedeniyle. Aşırı androjenlerin vücuttan temizlenmesini yavaşlatabilir ve azaltabilir ve ayrıca IR'ye neden olabilir. Bir çalışma, hiperandrojenik bir rahim ortamında doğan dişi fetüslerin yetişkinlikte PKOS özelliklerini sergileme olasılığının, nispeten normal androjenik bir ortamda doğan dişi fetüslere göre çok daha yüksek olduğunu göstermiştir. PKOS'lu hastalar metabolik sendrom (MS) geliştirme açısından yüksek risk altındadır ve yaş ve obezite, farklı popülasyonlarda metabolik sendromun prevalansını belirlemede temel faktörlerdir. PKOS'lu hastalarda MS prevalansı, çeşitli bölgelerdeki etnik köken ve beslenme yapısındaki farklılıklar ve ayrıca MS için farklı tanı kriterlerinin uygulanması nedeniyle tutarsız olarak rapor edilmiştir. ABD nüfusu üzerinde yapılan bir araştırmaya göre verileri MS prevalansının ergen PKOS hastalarında yaklaşık %37, yetişkin PKOS hastalarında ise %34,4 ~ %47,9 olduğunu göstermektedir. Asya ülkelerindeki PKOS hastalarında metabolik sendrom çalışmasının sonuçları, 25 yaş altı, 25~30 yaş arası ve 30 yaş üstü PKOS'lu kadınlarda MS prevalansının 22 olduğunu göstermiştir.5 Sırasıyla %, %27,8 ve %53,5. Brezilya'da 20-24, 25-29 ve 30-34 yaşlarındaki PKOS hastalarında metabolik sendrom prevalansı sırasıyla %12,1, %31,7 ve %42,9'du. PKOS, sıklıkla IR, hiperandrojenemi/klinik bulgular ve obezite ile birlikte görülen yumurtlama bozuklukları olan kadın kısırlığı hastalarından oluşan yaygın bir gruptur. Artan sayıda çalışma göstermiştir.

IR, hiperandrojenizm ve obezite arasındaki etkileşim, anormal enerji metabolizmasına, bozulmuş foliküler gelişime, anormal oosit kalitesine, anormal yumurtlamaya, bozulmuş endometrial fonksiyona ve artan tromboz riskine yol açarak embriyo kalitesinin düşmesine neden olur. Döllenmeme ve düşük yapma riski artar.