Genişleyen bir evrenin bu durumu rahatsız edici

Einstein, evrenin bir başlangıcı olduğu ya da boyutunun sürekli değiştiği fikrinden hoşlanmamıştı. Kendi genel görelilik denklemlerine eklediği bir terim olan kozmolojik sabitle dengelenen statik ve sonsuz bir evreni tercih etti.

Ancak onun denklemlerini inceleyen birçok bilim insanı aksini öne süren çözümler buldu. Bunlardan biri, 1927'de evrenin patlayan ve genişleyen evrene yol açan bir "ilkel atom" ile başladığını öne süren Belçikalı rahip ve fizikçi George Lemaitre'di. Ayrıca evrenin genişleme hızının patlamanın merkezine olan uzaklığıyla orantılı olması gerektiğini de öngördü; bu ilişki artık Hubble yasası olarak biliniyor.

Einstein'ın görüşüne karşı çıkan bir diğer bilim adamı da, 1929'da galaksilerin birbirlerinden mesafeyle artan bir hızla uzaklaştıklarını gözlemleyen Amerikalı gökbilimci Edwin Hubble'dı ve Lemaitre'nin öngörüsünü doğruladı. Ayrıca evrenin statik değil, dinamik ve gelişen bir yapıya sahip olduğunu da gösterdi.

Einstein başlangıçta bu bulguları kabul etme konusunda isteksizdi ama sonunda fikrini değiştirdi ve kozmolojik sabitin bir hata olduğunu kabul etti. Lemaitre'nin teorisinin "yaradılışın şimdiye kadar dinlediğim en güzel ve tatmin edici açıklaması" olduğunu söyledi. Ayrıca Hubble'ın çalışmasına övgüde bulundu ve bunun "bilimdeki en büyük keşiflerden biri" olduğunu söyledi.

İlk alıntı, A. Einstein'ın Willem de Sitter'e yazdığı bir mektupta bahsedilen Büyük Patlama ve genişleyen evren hakkındaki sözleriydi.