Avuntunun kuantum formu

Her hangi bir sayının sıfır ile çarpımı daima sıfırdır. Buradaki paradoks hiçlik daima varlığı yok eder. Ölümün yaşamı yok ettiği gibi. Yaşamın içini ne kadar doldurursak dolduralım ister 1 olalım ister 1000 sonuç daima sıfır olacaktır. Nesimiler, Mevlanalar “A’yan-ı sabite” de yeklikte,teklikte vuku bulduğumuza inanırlar, yani mutlak varlık,tekliktir. Sadece zahiri “bir”lik değil soyut “bir”liğede inanırlar. Mutlak olan matematik ise bize toplam sonucun “bir”lik değil “sıfır”lık olduğunu söylüyor. Bugün artık tüm hayatı kontrol eden yaşamlarımızın kök saldığı yeni temel ise birler ve sıfırlar dünyası. Tüm bilgisayar, internet ve nihayetinde sonumuz veya bir üst evrimimizin temeli olacak olan yapay zekanın algoritması işte bu basitlikten oluşuyor, birler ve sıfırlar. Fakat bu algılayabildiğimiz ölçekten çıkıp skalamızı temel yapı taşımıza indirgediğimizde yani kuantum ölceğe indiğimizde işte orda bir, sıfır oluyor, sıfır da bir. Bir hem bir oluyor hem sıfır hem de ikisi de olmuyor. Bu skalada varlık ve yokluk birbiri içine giriyor, yaşamın içinde ölümün olduğu mutlaklığı, ölümün içinde de yaşamın olduğunu bildiriyor. Tüm algılayabildiğimiz evreni atomlar oluşturur ve atomlar kuantum gerceğinin birer kölesidir. Bu durumda salt doğru en temelinde kuantum gerçeklik oluyor, yani varlık nasıl yokluğu içinde barındırıyorsa yoklukta da varlık olmak zorunda kalıyor. Bu da bize mutlak varlığımızın yokluktan gelmediğini ve yoklukla yani ölümle bitmeyeceğini açıklıyor. Yaşamın içerisinde ölüm var…ve evet ölümün içerisinde de yaşam olmak zorunda….