Elbette, bunu laboratuvar şartlarında gözlemek de mümkün. Örneğin 2013 yılında yapılan bir çalışmada, maya mantarlarında da kromozomların telomerler tarafından birbirine kaynaştığı görüldü. Araştırmayı kaynaklara bırakıyorum.
Ayrıca hayvanlar aleminde de Muntiacus muntjak türü geyiklerin evriminde benzer bir kromozomal kaynaşma olayı mevcut.
Dahası, sadece 2. kromozomumuz değil; 13, 14, 15, 21 ve 22 numaralı kromozomlarımız da bu tür bir kaynaşmaya çok açık kromozomlar. Bunların evrimsel tarihinde kaynaşma olaylarını görmüyoruz ancak günümüzde her 1000 bebekten 1 tanesi bu kromozomlar arasında görülen bir kromozomal kaynaşma ile doğuyor. Bu bebeklerin büyük bir kısmında hiçbir semptom veya hastalık gözükmüyor (belli durumlarda üreme şansı düşüyor olsa da). Bu konuyla ilgili yazımızı da ekte bırakıyorum.
Hayır, spesifik olarak bu kaynaşmanın zekamız üzerinde bilinen hiçbir etkisi yok. Zekamızın evriminin tamamen ayrı, çoğunlukla çevreyle ilişkili nedenleri var. O konudaki yazımızı da ekte gönderiyorum.
Kaynaklar
- Yazar Yok. Nucleic Acids Research. (3 Temmuz 2019). Alındığı Tarih: 3 Temmuz 2019. Alındığı Yer: Bağlantı | Arşiv Bağlantısı
- Yazar Yok. Evrim Ağacı. (3 Temmuz 2019). Alındığı Tarih: 3 Temmuz 2019. Alındığı Yer: Bağlantı | Arşiv Bağlantısı
- Yazar Yok. Evrim Ağacı. (3 Temmuz 2019). Alındığı Tarih: 3 Temmuz 2019. Alındığı Yer: Bağlantı | Arşiv Bağlantısı
