Schrödinger'in Kedisi, büyük fizikçi Erwin Schrödinger tarafından geliştirilmiş meşhur bir düşünce deneyidir. Schrödinger, bu düşünce deneyini Kopenhag Yorumu olarak bilinen ve modern fizikçilerin çoğu tarafından kabul edilip kullanılan bir kuantum mekaniği yorumuna tepki olarak geliştirmiştir.

Kopenhag Yorumu'na göre Evren'deki tüm temel parçacıklar, bir dalga fonksiyonu tarafından tanımlanan olasılıklar çerçevesinde belli bir hız ve konuma sahiptir. Yani atom etrafındaki bir elektron, aslında belirli bir noktada değildir; belirli bir olasılıkla belirli bir noktada ve hızda bulunur. Ancak biz, bunu kesin olarak bilemeyiz. Ta ki gözlem (ölçüm) yapana kadar. Heisenberg'in Belirsizlik Kuramı çerçevesinde, gözlem yapsak bile hız ve konumu aynı anda tespit edemeyiz; ancak en azından bir tanesini ölçmemiz mümkündür. Ancak nasıl olur da belirli olasılıklar çerçevesinde herhangi bir konumda ve hızda bulunabilecek olan bir elektron, gözlem yapıldığı anda belirli bir konuma veya hıza sahip olur? Eğer ki gözlem öncesinde bu elektronun pozisyonu ve hızı belirsiz ise, gözlem sonrasında bu pozisyon veya hızdan en azından 1 tanesi nasıl belirli hale geçer?

Perelman Tıp Okulu, Pennsylvania Üniversitesi Wharton Okulu ve Charite Üniversitesi'nden bir grup bilim insanının yürüttüğü bir araştırmaya göre, etik muhakeme yapabilme yeteneği ile beyindeki gri madde seviyesi birbiriyle ilişkili. Gri maddenin sosyal davranışlarla ve karar verme yetisiyle alakalı olduğu biliniyordu, bu da yeni araştırmayı dikkat çekici hale getiriyor.

Etik gelişimi çalışmaları, Lawrence Kohlberg'in yirminci yüzyılın ortalarında bireylerin psikolojik gelişimlerinde "etik muhakeme" aşamalarından geçtiklerini ortaya atması ile başladı. Sinirbilim ise bu konu üzerinde yeni metodlar kullanarak araştırmalar yapmaya devam ediyor. Fakat şimdiye kadar beynin incelendiği hiçbir çalışma yürütülmemişti! Perelman Tıp Okulu'ndan Dr. Hengyi Rao araştırma hakkında şunları söylüyor: 

Kuantum dolanıklık (kısaca "dolanıklık" veya "dolaşıklık"), bir grup parçacığın her birinin kuantum durumunun, parçacıklar birbirinden çok uzak mesafeler boyunca ayrılmış olsalar bile, diğerlerinin durumundan bağımsız olarak tanımlanamayacağı şekilde oluşturulduğu, etkileştiği veya uzamsal yakınlığı paylaştığı zaman meydana gelen, fiziksel bir olgudur. Daha kısa tabiriyle kuantum dolanıklık, iki veya daha fazla parçacığın fiziksel özelliklerinin ("kuantum durumlarının") aralarındaki mesafeden bağımsız olarak birbirini etkileyebilmesidir. Kuantum dolanıklık konusu, klasik fizik ile kuantum fiziği arasındaki uyumsuzluğun merkezinde yer alır: Dolanıklık, klasik mekanikte bir karşılığı olmayan ama kuantum mekaniğinde yer alan ana özelliklerden biridir.

Kuantum dolanıklık, aslında sadece atom altı parçacıklara özgü bir özellik değildir; fakat dolanıklığın yeterince uzun süreler ve yeterince uzak mesafeler boyunca korunmaya devam edebilmesi için, dolanık parçacıkların olabildiğince küçük seçilmesi gerekmektedir. Parçacıklar büyük seçilecekse de dolanıklığın bozulmayacağı şartların genellikle laboratuvar ortamında hassas bir şekilde yaratılması ve korunması gerekmektedir. Bugüne kadar bu şartlar altında kuantum dolanıklık, deneysel olarak, hem fotonlar gibi kütlesiz parçacıklar, hem nötrinolar ve elektronlar gibi hafif parçacıklar hem de buckyballs gibi büyük moleküller ve hatta küçük elmaslar ile gösterilmiştir.^{[7][8][9][10][11]} Kuantum dolanıklık; iletişim, hesaplama ve kuantum radarı gibi birçok sahada aktif olarak araştırılmakta ve geliştirilmektedir.

YZ dünyasıyla ilgili öğrendim ki, insanların şaşırtıcı derecede büyük bir çoğunluğu burada bulunuyor:

Emin Köşe'deki insanlar heyecan dolu. Gözlerini kalasın eğlenceli kısmına dikmiş durumdalar ve oraya doğru ilerlediğimizden eminler. Onlar için gelecek, şimdiye kadar umut edebilecekleri her şey, hem de tam zamanında.

Strangülasyon yaralanmaları, çeşitli travmatik patolojilere yol açan boyuna uygulanan dış kuvvetler sonucunda meydana gelir. Asfiksinin bir türü olarak bu yaralanmalar, servikal kan damarlarının sıkışması veya trakeal oklüzyon yoluyla serebral oksijen iletiminin azalmasına neden olabilir. Sıkıştırmaya neden olan dış kuvvetler ortadan kalkmadan ölüm hızla gerçekleşir.

Strangülasyon yaralanmaları hem rızaya dayalı hem de rıza dışı cinsel aktivitenin bir sonucu olarak ortaya çıkabilir. Ayrıca dövüş sanatları sporları, askeri eğitim ve kolluk kuvvetleri ile ilişkili durumlarda da ortaya çıkabilir. Çünkü bazı zapt etme ve alıkoyma manevraları, dış boyun kompresyonunu gerektirebilir.