Zaman biliyorsunuz hepimizin aşina olduğu ama tam olarak kavrayamadığımız bir şey. Fizikçiler için zaman uzayla birlikte var olan ve ölçülebilen bir boyut. Hatta uzay-zaman diye bir kavram bile var. Bu da gösteriyor ki zaman aslında tek başına değil uzayla sıkı sıkıya bağlı.
Einstein'ın görelilik teorisi devreye girince işler daha da ilginçleşiyor. Zamanın akışı tıpkı bir nehir gibi her yerde aynı hızda akmıyor. Nasıl hareket ettiğine, nerede olduğuna göre zamanın akışı da değişebiliyor. Yani mutlak zaman diye bir şey yok aslında. Zaman genişlemesi, zaman daralması gibi fenomenler de bu yüzden var.
Bir de "zamanın oku" meselesi var. Yani zaman neden hep geçmişten geleceğe doğru akıyor? Bu da entropi denen bir kavramla açıklanıyor. Entropi bir sistemdeki düzensizliğin ölçüsü gibi düşünebilirsin. Kapalı bir sistemde entropi hep artar bu da zamanın geri döndürülemez olduğunu gösterir.
Zaman algımız psikolojimizden termodinamiğe, hatta evrenin genişlemesine kadar pek çok şeyle bağlantılı. Fizik yasaları aslında tersine de işleyebilir ama başlangıç koşulları ve termodinamik ilkeler bize zamanın hep ileri aktığı hissini veriyor.[1]
Kaynaklar
- SpringerLink. (2007). The Physical Concept Of Time. The Physical Basis of the Direction of Time, sf: 11-16. doi: 10.1007/978-3-540-68001-7_2. | Arşiv Bağlantısı
