Belki saçma gelebilir ama aklıma direkt oyunların hileli (apk) versiyonları geldi. O oyunları oynarken ne kadar büyük zevk alırdık ve görevleri yaparark coinlerimizi artırır ve ekipman (karakter) almak isterdik. Eşyaları almak bizim hedefimizdi bazıları o kadar pahalı olurdu ki, imkansız bile gözükürdü fakat yine de çabalıyorduk. Sonra oyunun apk versiyonunu indirirdik ve bir kaç gün sonra oyunu oynamazdık bile. Halbuki o ekipmanları almak için neler neler yapardık. Karakterler bizim olduktan sonra artık oynama isteği de yok olurdu. Bence soruya nereden bağlayacağımı anladınız fakat yine de yanlış anlaşılma olmasın diye anlatmaya çalışacağım. Hayat da bence böyle, insanlar olarak her ne kadar hedefe çabuk ulaşmaya çalışsak da hatta hiç bir şey yapmadan bizim olsun istesek de aslında biz hedefe giden yolu seviyoruz bence. Bu yüzden şöyle bakınca sınırsız kaynak ve mutlak yalnızlık seçeceğimizi düşünürüz fakat seçersek aslında istemediğimizin farkına varırız. Bu yüzden bence sınırlı olanak ve amansız düşman bir düşman insan için daha uygun. Diğer seçeneği seçtiğimiz takdirde doğamız gereği uzun süre yaşayabileceğimizi (kasıtlı olarak yaşama isteği olmaması )bile düşünmüyorum.