Antik toplumların temel inanç sistemlerinde iki olgu vardır, Sin (Ay) ve Güneş kültü. Güneş Kültü ve zamanla kullanılan güneş takvimi genelde tarım ile uğraşan toplumlarda ön plana çıkmıştır. Çünkü onlar için Güneş hayat veren gök cismidir ve döngüleri tarıma yön verir. Ekim, hasat zamanları ile döngüler arasında bir bağ vardır.
Ay kültü ve takviminin tarımla bir alakası yoktur. Genelde kurak bölgelerde çobanlık ile uğraşan toplumlarda daha fazla ön plana çıkmıştır. Bu bölgelerde yaşayanlar için Güneş öldürücü, Ay ise hayat vericidir. Gündüzleri Güneş her şeyi yakar ve kurutur, geceleri ise çöl ve kurak bölge ikliminde sıcaklık çok düşer ve bitkilerin üzerinde çiğ birikir, çobanlar için bu duruma neden olan Ay'dır.
İslam kültüründe ay takviminin kullanıldığını bilirsiniz. Dikkat edilirse burada hurma üretimi hariç tarım yapılmaz, ancak deve ve koyun yetiştiriciliği fazladır. Ay'ın elbette besi hayvanı yetiştirmede bir etkisi yoktur. Burada etki Sin (Ay) kültünden gelmektedir.