"Evrim hayvanlarda var insanda yok." diyen birini nasıl çürütürüz?

Çürütmek kolay, anlatmak daha "güzel"!

Evrimin kelime kökeni her ne kadar Fransızca evolution "gelişim” kelimesi olsa da, dilimiz açısından “evirme” (değişim, dönüşüm) en az onun kadar güzel oturuyor, hatta bana göre daha kapsayıcı.

Evrim ne bir şeyin müsebbibi (nedeni) ne de sonucudur. Kesintisiz işleyen bir sürecin adıdır. Sürekli değişen ve dönüşen doğaya uyum sürecinin adıdır.

Haliyle doğada var olan hiçbir şey (canlı- cansız) bundan azade (bağımsız) değildir. Ancak cansız varlıklar için daha çok kimyasal ve fiziksel değişim ve dönüşümden bahsedilir iken canlılar için tercih edilen kavram biyolojik olarak "Evrim”’dir.

İnsan doğanın dışında ve ondan bağımsız bir varlık değildir. Doğanın bir parçası ve her şeyi ile ona tabidir. Bu nedenle evrime, yani değişen ve dönüşen doğaya bağlı olarak değişip dönüşmek zorundadır ki bu güne gelebilsin. Bugüne gelişinin tek sebebi bu sürece uyumudur, adı evrimdir ve sürmektedir.

Ortalama 80 yıllık bir ömür ile biz insanların bunu doğrudan gözlemlemiyor olması olmadığı için değil ömrümüzün doğanın ve dünyamızın ömrü karşısında "komik" bir zaman dilimine tekabül edişidir. Bütün bir var oluş serüvenimiz mezurenin (terzi ölçü aracı) son santimetresinin son çentiğinden bile daha az bir süreye tekabül eder.

" Çürütme" ve "çürüme" kavramları her ne kadar bilimsel literatürün kavramları olsa da neticede hem sosyolojik hem de psikolojik bir varlık oluşumuz nedeni ile bu kavramlar yerine anlamak ve anlatmak kavramlarının tercih edilmesi daha kolay yol almamızı sağlar diye düşünüyorum. (Zorunlu da değil)

Soruya dönersek:

İnsan Memeli Bir "Hayvandır” . Evrim süreci insanları kapsamaz diyen, sırf baştaki tanım üzerinden " Zaten kendi kendini çürüttüğü için” ayrıca çürütmeye gerek yok. Sadece bir soru yeterli: Biyolojiye güveniyor mu?

Cevap evet olursa, biyolojik sınıflandırmada insan zaten bir memeli hayvan olduğu için tartışma biter. Biyolojiye güveni yok ise, ya da hayvanlar söz konusu olduğunda evet fakat iş insana gelince hayır diyorsa, zaten tartışmanın bir anlamı yok. Çünkü mesele artık bilimin ve biyolojinin konusu olmaktan çıkar.

Yine de tartışmanın gerekliliğine kanat getirilirse, felsefe ile başlamak, oradan yola çıkarak bilimin ne olup ne olmadığı, neye yanıt verip neye yanıt veremeyeceği ve özellikle inanmak ile bilmek arasındaki farkı anlatmak lazım.

Bilim; kanıt ister, laf olsun diye tartışmaz, haddini bilir, yanlışlanmaktan hicap duymaz, doğrulanmaktan şımarmaz. Kibri, bencilliği, sabırsızlığı ve küstahlığı yoktur.

Kafaya takmaz, kıskanmaz, kin tutmaz ve fakat "sever ve aşık olur." "Kesin", "tamam" demeyen her şeyi ve her şeye, herkesi ve herkese. Çünkü onlara varlığını borçlu olduğunu bilir.

İşte bu bilim, eğer kanıtları ile ve defalarca bir şeyi gözümüze ( yanılma ihtimalini hiç göz ardı etmeden) sokuyor ve ısrarla bir şeyi söylüyor ise; aksini iddia edenden de en az bu kadarını isteme hakkı yok mu? En azından karşıdakinden bu kadarını isteyelim…

Önemli bir soru.. Ancak bu soruya verilebilecek tek gerçekçi olduğuna inandığım cevap, bazı yalın gerçekler yüzünden pek de hoş sayılmaz.

İnsanın, işine gelmediği doğa yasalarına tâbi olmadığını zannetmesinin, bütün materyali evreninin dokusuna ait olduğu için evrenin dokusunun yönünün dışında başka bir yönde hareket edemeyeceği gerçeğini hasır altı etmesinin çok derin ve görece uzun zaman ölçeklerine yayılmış, kısa zaman ölçeklerinde değiştirilmesi çok zor olan sebepleri var. Bunu günlük sohbetlerde konuşarak değiştirmeye çalışmak, içten ve başka yollarla tedavi edilmesi gereken bir deri hastalığını, deride çıkan yaralara ilaç sürerek iyileştirmeye çalışmaya benzer. Ancak yine de bu, konunun bir yüzü olduğu için şunlar söylenebilir:

Bir kere soruda bahsi geçen şeriat gibi sert bir akımın savunucuları için yapılacak pek bir şey yok. Yobazlığın bu seviyelere çıktığı olguların pençesine düşenler evrim yasasının, bırakalım insanı, diğer canlılar için geçerli olduğunu bile kabul etmezler. Buradan "Şeriata inanan bir insanın aklını çelmek imkansızdır" sonucuna katî olarak varılamayacak da olsa, ne yazık ki neredeyse imkansızdır. Olsun durmak yok, yola devam..

Bunun dışında, yaratılışçılık akımının daha ılımlı yerlerinde dolaşan, okumuş etmiş akıllı ve zeki insanların temel doğa yasalarını benimseyememelerinin sebebinin akıl ve zeka ile doğrudan bağlantılı olmayabileceğini gösteren bir çok örnekle karşılaştım. Şeriatçılar bir yana dursun, evrimin bir inanç meselesi olmadığını kabul edemeyen, dünyanın düz olduğuna inanan, genetik biliminin yalan olduğunu savunan, uzaylıların içimizde dolaştığını zanneden, insana saçını başını yoldurtan görece akıllı, eğitimli ve zeki insanların sayısı şaşılacak derecede fazla. İşte burada devreye giren diğer faktörler işi çok can sıkıcı hale getiriyor; yani çevresel faktörler. Yetiştiğin aile, arkadaş çevresi, o arkadaşların yetiştiği aile, sadece bu ülkede değil dünyadaki eğitim seviyesi, çağlar boyu süren din-bilim çatışmasının sebep olduğu bozuk ortak bilinç vs. vs. vs.. Yani üzerilerinde bir etkimizin olmadığı ve insanı geri döndürülmesi çok zor hallere sokan faktörler. Tam da burada, lafı benim kadar uzatmadan, konuyu çok daha yalın bir dille anlatabilen Max Planck'in söylediklerini hatırlamakta fayda var: "Yeni bir bilimsel gerçek, karşıtlarını ikna edip onların ışığı görmesini sağlamakla bir zafer kazanamaz. Daha ziyade, bu karşıtlar nihayetinde ölürler ve yeni nesiller, gerçeklere alışık olarak büyür." Bilimsel gerçeklerin bilim insanları tarafından tartışmasız bir şekilde ortaya koyulmasının bile karşıtlar üzerinde bir etkisi olamıyorken, bizlerin anlatmaya çalışmasının acaba ne kadar faydası olacaktır? O zaman hiç mi konuşmayalım, hiç mi bir şey söylemeyelim? Tabii ki ve elbette ki HAYIR. Yılmadan, usanmadan, sıkılmadan, sonuna kadar anlatmak için çabalamak gerekir; çünkü belki de bir kişinin bile aklını çelmenin, tahmin edilenden daha büyük bir etki yaratma ihtimali vardır. Ancak ne yazık ki bunu yapabilmenin belirgin bir yolu yok. Evrim Yasası ve Evrim Teorisi konusunda hem bilgi olarak, hem de konuyu yalın ve etkili bir dille anlatabilerek, anlamaya görece daha meyilli insanları, kabul etmeseler de içten içe fikirlerini çürüttüğümü göz ardı edemeyecekleri bir noktaya getirme konusunda hatırı sayılır bir seviyeye gelmiş olmama rağmen, karşı tarafın aklını çelebilme oranında, konuya çok daha az hakim olduğum zamanlara nazaran ne yazık ki pek bir fark yok. Olsun durmak yok, yola devam..

Ama eğer ufacık bir fark yaratılabilecekse bile, bunu buradan yazılan cevaplardan edinilen bilgilerle yapmak biraz zor. Kişi ancak kendisi gerçek bir araştırma yapıp, konuyu gerçek manasıyla kavrayabildiği zaman karşı taraf üzerinde bir etki yaratabilir. Konunun her yönüne hakim olmadan o ufak farkı yaratabilecek kadar etkili olmak, tutunduğu yeri bırakmamak için kırk takla atan bu tarz zihniyetlerin karşısında oldukça zor.

(Eğer karşı taraf evrim yasasının gerçek olduğu ama insanlar için geçerli olmadığı gibi absürt bir yanılgı içerisinde ama yine de fikrini değiştirmeye meyilli birisi ise, körelmiş organların morfolojik, histolojik ve sitolojik analizleri ile ilgili bilgiler, konuyu kökünden çürütmek için yeterli olacaktır.)