Polimorfizm, evrimsel değişimleri mümkün kılan en temel olgulardan birisidir.
Polimorfizm genellikle genetik anormalliklerle ilişkilidir. Çünkü yeni bir polimorfizm genellikle mutasyonlar veya rekombinasyonla oluşur. Genlerde hatalar oluştukça, bunlar canlıların fiziksel özelliklerini oldukça ufak şekilde değiştirebilirler. Bu da, çeşitliliğin yaratılmasını sağlar. Bu açıdan polimorfizmi ve oluşumunu anlamak, evrimi anlamanın temelini oluşturur. Çünkü genellikle mutasyonlardan veya evrimin diğer çeşitlilik mekanizmalarından beklenen, canlıların bir anda değiştirmeleridir. Halbuki organizmayı binlerce genden, milyarlarca nükleotitten oluşan bir sistem olarak düşündüğümüzde, çeşitlilik mekanizmalarının neredeyse hiçbir zaman köklü değişimler yaratmadığını; ancak buna rağmen evrimin izlerinin her canlı türünün her popülasyonunda görüldüğünü anlayabiliriz.
Örneğin zürafaların boyunları (klişe) örneğini düşünecek olursak; bu yönde bir evrimin olabilmesinin tek yolu, popülasyon içerisinde polimorfik bir karakterin bulunmasıdır: bu örneğimizde bu karakter, "boyun uzunluğu"dur. Eğer ki hepsi %100 eşit ve örneğin 25 santimetre olsaydı; hiçbir zaman uzun boyunlular evrimleşemezdi, çünkü seçilimin etki edebileceği bir çeşitlilik bulunmazdı, evrim gerçekleşemezdi. Ancak mutasyonlar sayesinde, bir zürafanın boynu 26 santimken, diğerininki 24 santim, bir diğerininki 25 santim olabilmektedir. Bu sayede seçilimin etki edebileceği madde popülasyona dahil edilmiş oluyor. İşte mutasyonların ve diğer çeşitlilik mekanizmalarının yarattığı bu çeşitliliktir. Evrim, değişen çevre koşullarına bağlı olarak sonradan, seçilime bağlı olarak oluşan bir süreçtir. Bu boyun uzunluklarından hangisinin avantajlı, hangisinin dezavantajlı olduğuna göre, evrimin yönü belirlenmiş olur. Aşağıdaki görselde bu süreç anlatılmaktadır:
Kaynaklar
- Yazar Yok. Evrim Ağacı. (21 Temmuz 2020). Alındığı Tarih: 21 Temmuz 2020. Alındığı Yer: Bağlantı | Arşiv Bağlantısı
