Bunun birçok sebebi var. İlk olarak bazı sinir hücrelerinde(özellikle kısa aksonlu hücrelerde) miyelin kılıfı gereksiz masraflı olacaktır. Bu hücrelerde miyelinli ve miyelinsiz transformasyon arasında dramatik farklar yoktur. Miyelinli ve uzun aksonlu hücre birikintilerine beyaz maddde denirken, miyelinsiz ve kısa aksonlu hücre birikintilerine gri madde denir. İnsan ve diğer primatlarda nöron yoğunluğu diğer hayvanlara oranla çok daha fazla olduğu için aksonlarımız daha kısadır ve beynimiz miyelinizasyon konusunda çok daha ekonomik evrilmiştir.
Bununla birlikte miyelinli aksonlar ekstra bir sektöre bölünemez yani yeni bağlantılar kuramaz, bu durum iletim hızını arttırsa da nöroplastisiteyi azaltır. Bundan dolayı nöronun bir kısmı miyelinliyken bir kısmı miyelinsiz olabilir. Burada beynin stabillik-plastisite dilemmasından söz edebiliriz.
Kısacası nöron miyelinizasyonu sinir sisteminin her bölgesindeki her nöron için zaruri olmayabilir. Bundan dolayı bazı aksonlar miyelinliyken bazıları değildir. Örneğin Merkezi Sinir Sistemi'ndeki aksonların bir çoğu miyelinsizken, Çevresel Sinir Sistemi'ndeki askonların çoğu miyelin tabakasına sahiptir.
Kaynaklar
- Yazar Yok. Why Aren'T All Axons Myelinated?. (14 Eylül 2020). Alındığı Tarih: 14 Eylül 2020. Alındığı Yer: Bağlantı | Arşiv Bağlantısı
- Yazar Yok. Myelination. (14 Eylül 2020). Alındığı Tarih: 14 Eylül 2020. Alındığı Yer: Bağlantı | Arşiv Bağlantısı
