Milletçilik, vatan sevgisi nasıl ve niçin bu kadar radikalleşmiştir?

Öncelikle, her ideolojinin radikal halleri olduğunun farkında olmak önemlidir. Örnek verecek olursam, özgürlükçülük güzel birşey değil mi?Yani özgür olmak. Lakin bunun daha radikal hali olan Anarşizm de var. İşçilerin hakkını savunmak, onları ezdirmemek güzel birşey değil mi? Peki Proletarya diktatörlüğüne ne dersiniz? Her neyse, radikal milliyetçilikten kastınız "Irkçı" bir anlayış ise bunun insanlar tarafından benimsenmesinin temel sebebi Çevresel faktörlerde yatıyor ama küçük bir düzeyde biyolojik faktörler de bireyleri etkileyebilir. Mesela aynı toplumda yaşayan iki birey var diyelim, birisi Oksitosin kıtlığı çekiyorsa o birey Irkçılığa diğerine göre daha yatkın olabilir.

Irkçılık kavramının tarihçesine bakacak olursak bu çok eskidir, kavmiyetçilik olarak da düşünebilirsiniz ki Kabilecilik anlayışı mesela Cahiliye Araplarında bile yaygındı. İnsanlar mensup olduğu toplumları, etnik grupları yüceltmek isterler. Etnik gruplar arasındaki tarihsel ve mevcut olan kavgalar, sosyal hayattaki kavgalar, medyadaki manipülasyonlar, savaşlar, tarihsel-günümüz bağlamında göçler körükleyici birer faktördür.

Düşünün ki x etnik kökenine mensupsunuz, bunun farkında olup tarihinizi, kültürünüzü, alışkanlıklarınızı o etnik gruptan alırsınız. Birçok etnik grup olduğunun farkında olduğunuzda kendi grubunuzu daha üstün görmek isteyebilirsiniz. Irkçılığa kaymıyorsanız etnik grubunuzla övünmek çok doğal bir davranıştır. Evet bu doğuştan gelen, sizin kazandığınız bir özellik değil ama düşünün ki sarı bir saç renginiz var ve bununla gurur duyabilirsiniz hatta mutlu olabilirsiniz, böyle düşünün.

Şahsi düşüncem Vatandaşlarımız Milli Mücadeleye dayanan bir kuruluşumuz olduğu için bu kadar Yurtçu Milliyetçiler herhangibi bir savaş olmadan kurulmuş ülke olsaydık bunun daha az olacağına inanıyorum. ve Bence ülkemizde asıl önemli olan Türk Milliyetçiliği değil Atatürk Milliyetçiliğidir.

Lütfen şunu unutmayalım son cümle benim kişisel düşüncem herhangibi bir düşünceyi aşağlamak için yazmadım.

Gerçek dünya da tr zenginleri ing fr abd alman japon zenginleri vs ile ortaktır onlar da yahudi rus çin hint vs ile ortaktır buna halkalar ile bağlı tam bir iç içe geçmiş sistem vardır devletleri zengin iş insanlarının yönettiği de zaten açıktır savaşlar bu gurupların çıkar düzenine göre sömürü sisteminde aksaklık olmasın diye düşmanlar yaratılıp gerçek milliyetçiliği önlemek ve halkaların yönetici guruplarının çıkarına göre düzenlenir şuanki düzende ev araba ve para gibi mal çokluğuna sahip olanlar vatan sahibi fakirler ise vatandaştır çarklının benzini enerjisi olarak hizmet eder bu nedenle gerçek milliyetçilik yerine radikal milliyetçilik vardır ki aşırıcılık üzerinden kontroller yada kargaşalar arttırılabilsin gerçek milliyetçilik de ticaret yabancı şirketler üzerinden ülkelerimize müdahaleyi onaylamak ile değil ithalat ihracat üzerinden yapılır yabancı şirketler kasayı yıl sonu sıfırladığı için radikal ideolojilere sahip sömürü oyununa katılan vatansever milliyetçiler dahil olur

Milliyetçiliğin radikalleşmesi konusunu anlamak için önce girmemiz gereken konu insanların neden milliyetçi olduğudur. Radikal milliyetçilik ve milliyetçiliğin aynı olmadığını düşünüyorum. Bu konuyu daha anlaşılır bir şekilde açıklayayım:

Öncelikle insanların neden milliyetçi olduğu konusu, doğrudan doğruya o ülkenin kültürü ile ve o ülkenin insanları ile beraber büyümesiyle açıklanabilir bir durum olabilir. Şu şekilde düşünebilirsiniz: Bir adamın Çin'de doğduğunu varsayalım, bu adam Çin dışında herhangi bir ülke ile bağlantı kurmasın. Kendisine Çinli denilmekle beraber, eğitimi, işi ve rütbesi Çin devleti tarafından desteklenmiş olsun, bu kişinin aynı zamanda kendisi gibi Çinli bir ailesi olsun ve onlarla beraber yaşasın. Böyle bir adamın kendi milletini yani Çin'i sevmemesi öngörülebilir bir durum mudur?

Milliyetçilik öznel olarak belirli ölçüde olması gerektiğini düşündüğüm bir konu, sonuçta senin eğitimini sağlayan, sana destek veren ve iş sağlayan, en azından bu imkanları sunan ve halka yani sana hizmet eden insanlar için elbette bir borcun olmalı ve onlara sevgi duymak zorunda olmasan da saygı duymanın iyi bir davranış olacağını düşünüyorum ve vatan görevinin de hükümet ile alakalı değil, milletin ile alakalı olduğunun unutulmaması gereklidir. Yani en azından zorunlu olmasan da etik açıdan bu durumun böyle olduğunu düşünmekteyim.

Radikal milliyetçilik ise bambaşkadır. Bunun sebebi biraz karışık olmakla beraber insanların benlik duyguları veya kendilerini özel hissetmeleri ile alakalı olabilir. Bilirsiniz, her insan özel olmak ister. Bu durum bir çok konuda karşınıza çıkmıştır. İnsanlar kendi dinlerinin daha üstün olduğunu ve daha doğru olduğunu iddia ederler, bazı insanlar ailelerinin daha üstün olduğunu iddia eder, bazıları çalıştığı işyerinin, bazıları anne ve babasının, bazıları kendisinin, bazıları da ırkının üstün olduğunu düşünür.

Mesela Nazizm'de Almanların üstün ırk olduğu savunulur. Tuhaf olan durum çoğu insanın buna inanmasıdır. Ancak bence bu pek şaşılası bir durum değildir. Eğer insanlık tarihinin geçmişine bakacak olursanız, çoğu ideolojinin, dinin vb. bu temel üzerine kurulu olduğunu, çoğu insanın kendini özel bir insan olarak gördüğünü anlarsınız. Yani ırkçılık (eğer radikal milliyetçilikten kastettiğiniz bu ise) hemen hemen diğer ideolojiler ile bağlantılıdır. Hatta ırkçılık için direkt bir ideoloji diyebiliriz.

Yani düşünsenize, hangimiz özel olmayı, farklı olmayı istemeyiz? bu zamana kadar nice insan seçilmiş olduğunu, farklı olduğunu veya üstün olduğunu iddia etti. Bunların nasıl gerçek olmadığını biliyorsak, insanları renklerine göre ayırmanın, bir bayrak, bir sınır çizerek insanları gruplandırmanın da aslında saçmalık olduğunu biliyoruz, ama insan doğası işte! ne kadar tuhaf olursa olsun bir fikre bağlanmak herkesin hoşuna gidiyor, bu fikir oldukça bencil olsa bile...

Bir araştırmaya göre insan beynine en kuvvetli şekilde etki eden ideoloji faşizmdir. Çünkü sınırları nettir, keskindir ve bu nedenle de algılaması kolaydır. Algılaması kolay olan bir şeye içsel dünyanızda da yatkınsanız kabul etmesi de, kurallarına bağlı kalması da çok kolay bir şeydir. İnsanoğlu kolay olana ve kolonize olmaya yatkındır. Bakıldığı zaman insanoğlu ayrım yapmayı sever diyebiliriz çünkü ayrım yapmak insan için dünyayı algılamada ve tanımlamada oldukça elverişli bir metottur. Ayrıca içgüdülerimiz bize belli bir çevre oluşturmayı ve bu çevre içerisinde homojen bir yapı oluşturarak dış dünyaya karşı daha dirençli olmayı empoze eder. Tüm bu saydığım kolaycılığa ve içgüdüsel koşullanmaya biat eden ve kendini zihinsel olarak inşa edememiş insanlar radikalize olmaya da yatkındırlar. Çünkü sınırları net olarak çizilmiş homojen bir kitle, birey olmaktan insanı en fazla uzaklaştıran ve anonimleştiren yapıdır ve anonim olan, birey olarak tanımlanmayan insan bu yapıyı kendi içsel dünyasındaki bastırılmış duyguları dışavurmak için bir araç olarak kullanır çünkü birey olarak yargılanamayacağını, cezalandırılamayacağını bilir. Dahası bu içsel sebeplere dayalı radikal tutumunu şovenizme başvurarak "vatan sevgisi" gibi değerlerin arkasına saklayabilir. Böylelikle anonimliğinin yanına, biryesel ve kitlesel olarak eylemlerini kendince ve toplumca otonom olarak doğrulayabileceği bir argüman da koymuş olur.