Olmaz.
Çünkü ışık, karadeliğin çevresinden dolaşıp bize geri gelmez. Karadelik, kendisine ulaşan ışığı emiyor ve yansıtmıyor. Karadeliğin olay ufku dışına denk gelen ışık da bir yansıtma etkisi yaratmaz. Bunu şöyle bir benzetimle anlatabilirim. Elinizdeki el fenerini, duvarda asılı duran bir aynaya tutarsanız bu direk geri yansır. Ama ışığın, duvara denk gelen kısmı aynen yansımaz, ancak biraz parlar. Duvardan yansıyan kısım, aynanın yansıttığına göre çok daha sönüktür. Bizden milyarlarca ışıkyılı uzakta bulunan bir karadeliğe gidecek olan ışık, geri dönecek kadar parlak olmaz. Ve zaten biz Dünya olarak biz gezegeniz. Işık saçmıyoruz. Güneşten bize gelen ışığı yansıtıyoruz. Bizim yansıttığımız ışık, Güneşin ya da bir yıldızın saçtığı ışığın yanında bir hiçtir. Yansıtılan ışık, çok da büyük olmayan belirli bir uzaklıktan sonra görülemeyecek kadar sönük kalır. Işık evrende ilerledikçe zaten enerjisini kaybediyor neticesinde, sonsuz biz gezinim teşkil etmez.
Fazla kavramsal konuştum ama bunların her birini ince matematiksel hesaplarla ispatlayabiliriz. En azından şuna eminim ki bizden çok da uzak olmayan yıldızların çevresinde dönen gezegenleri ancak kendi güneşlerinden bize gelen ışıkta yarattıkları gölgeleme etkisi ile görebiliyoruz. Yani ışık saçmaktan çok ışığı engellemeleri sebebi ile.
Işık, çıktığı kaynağın parlaklığı ile paralel olsa da sonsuz gezinime çıkan bir enerji değil. Mesafe arttıkça sönükleşiyor ve bir seviyeden sonra görülemez oluyor. Evren de en güçlü ışık kaynağını bile kaybedecek kadar büyük bir yer. Giderek de büyüyor.