Huzur evindesiniz ve öleceğinizi biliyorsunuz, tanıdıklarınıza nasıl bir mektup yazardınız?

Bol bol kitap okuyun ki cahil kalmayın çünkü cahillik dünyada ki en büyük düşmanımızdır. Öğrenin öğretin ve sakın hakkınızı yedirtmeyin. Büyük insanlar okuyun ki kısa bir hayatta neler yapılabilir öğrenin. Sorgulayın çünkü sorgulanmamış yaşam yaşamaya değmez. Mutlu olun sağlıcakla...

Anı yaşayın. Hatalarınızdan ders çıkarın ama geçmişe takılıp kalmayın. Olan olmuştur ve geri dönüşü yoktur. Zamanda yolculuk filmlerinin geçmişi değiştirme kısmının mümkünatı olmadığını anlamayı beklemeyin bunu öğrenmek için. Gelecek kaygısının sizi ele geçirmesine izin vermeyin ama sorumluluklarınızi asla ihmal etmeyin. Zaruri olanlar hariç kendi belirleyebilme şansınızın olduğu sorumlulukları zevk alabileceğiniz şeyler olarak seçin. Büyük oranda yapacağınız işten bahsediyorum. Hayat boyu icra ederken mutlu olup kendinizi geliştireceğiniz ve başka canlılara/dünyaya faydalı olabileceğiniz bir meslek seçin. Yaptığınız her şeyden zevk alın. Eğer hayatının her hangi bir anında zaman ne zaman geçecek diye saate odaklaniyorsan bunu hemen fark et ve bu zulmü kendine yapma. O zamanın her saniyesi kıymetli. Sen mutlu olduğun, hiç bitmesin istediğin zaman saniyeleri bitmesin diye sayarken neden aynı kıymetteki ve aynı potansiyeldeki bu zamanın bitmesini isteyesin ki? Ya yaptığın şeyi değiştir, ya da yaptığın şeyi en verimli ve keyifli hâle getir. Zaman öldürme. İnsanların ne dediğine çok bakma. Her insanın gelip geçici olduğunu bil ve çok kimseyi hayatının merkezine koyma. Bunu yaptığında ve o kişiler artık hayatının merkezinden (ölüm ya da aranın açılması, bozulması vs) çıktığında bunun acısını yaşa ve bunun da yüce bir duygu olduğunu bil. Üzülmeyi bile layıkıyla yaşa ve kıymetini bil. Kendinden çok şey goturmedigi ve yapmanın verdiği mutluluğun verilen şeyden fazla olduğu iyilikler yap. Yani fedakâr değil iyi, karakterli biri ol. İnsanoğlu nankördür, içinden gelmeyen bir şeyi yapma, kimse için. Dürüstlük gidince her şey birbirine karışır. Sanala kendini fazla kaptırma. Dışarida hayat var, gerçek bir hayat! Ve umarım ki yaşanmaya değer bir hayat. Gerçek anlarını da sanal yapmaya çalışma. Fotoğraf çekme, videoya alma, anılarını sosyal medyada paylaşma. Bunları yapıp o ana sadece bir post kadar değer biçme. Hayatımın sosyal medyali, fotoğraf çekmeyi seven ve bunlarsiz olan iki ayrı dönemi oldu. Herkes en iyi açıyı yakalamaya çalışırken bir teknenin tepesinde yalnız başıma denize kucağımı açıp havayı içime çektiğimi biliyorum. O hissi bana hiçbir beğeniden ve yorumdan gelen ego tatmini vermeyecekti. Hakkını her zaman savun. Elinde olan tek gerçeklik hayatın ve bunu yaşaman da en temelde haklardan geçiyor. Esaretin Bedeli'nde tartışılan sorunun cevabını ara sıra kendine sor. Umut iyi bir şey mi kötü bir şey mi senin için? Ve buna verdiğin cevaba göre hayatını şekillendir. Hangisini hayatına uygulamak seni dünya ile başa çıkmakta destek olacaksa onu seç. Polyanacilik oynama hiçbir zaman ve gerçeklerin farkına var. Ve son bir şey. Zıttını iddia edip romantize edenlerin söylediklerine kanılmamasi gerekilen bir konu. Şu hayatın en büyük gerçeği paradır...

İstemediğim bir dünyada her gün kendimi öldürüyorum. Bilinmezde kalmış bir acının eseri ama hala dökülüyor dudaklarından ağıt sesi.

Yürürüm,ağlarım. Acıyan yerime dokunur,dokunsam da kanarım. Üşütür beni akan kanımın sıcaklığı. Boş verip adımlarımı atarım,ayak tabanlarım yara olur,oturup dinlenmek isterim. Bir hırsız gelir çalar beni benden. Kaybolan parçalarımın bir başkasına verilişini izler,kendime acırım. Ama bu sefer de zaman gelir yanıma,bana sormadan serer örtüsünü üstüme. Oysa ben hala kanarım. O sırada dizlerimi tutup kendime çekerim,ağladım ağlayacağım.

İnanmıyorum,inanmak istemiyorum. Oysa sanırım ki yukarıdaki benimle asla tatmin olmayacak. Umarım yakın bir zamanda,öyle hemen de değil ama uzun da sürmeyen bir zamanda -lütfen- al sessizce nefeslerimi benden. Ben,benimle hiç karşılaşmadım ancak vardır orada bir ben. Al ve ona ver. Belki onları affedersin de yüzlerinde sürer bir tebessüm ebediyeten.

Sadece bulunduğunuz ana odaklanıp en doğru kararı verin geçmiş gelecek demeyin.İyiliklerinizi değer göreceği yere yapın iyiliğiniz karşıdakinin gördüğü kadardır.Fazladan gülümserseniz kimse size neden gülümsedin diye sormaz ama somurtursanıx sorarlar