Eğer dünyayı yaratma görevi size verilseydi onu nasıl tasarlardınız?

İçinde yaşayanların akıllarını korumaları için onları direkt fırlatmak yerine daha çok şans tanır bulunduğu ve komşusu olduğu Galaxyleri birleştirirdim ama bu içinde yaşayanların egolarını evrenin dışına çıkartmaya yetmeyecek kadar olurdu

Bu "Tanrı"yı oynama görevi olurdu!

Ve "Tanrı"yı oynamak altından kolay kalkılacak bir sorumluluk değil.

Bir kendime bakarım.Tanrılara atfedilen (iyiden, doğrudan, güzelden, haktan ve adaletten yana) kusursuz vasıflara haizmiyim diye.

Bir de yaratmakla görevli kılındığım dünyayı yaratmamın bana ve bana bu görevi verenlere hak olup olmadığına.

Hak olduğuna kanaat getirirsem, ki getiririm , "Neticede hepimiz her gün ve her an, iradi veya değil, bir domatesi yetiştirirken, bir çocuğun dünyaya gelmesine vesile olurken, yahut bir sokak köpeğine yemek verirken, üstünden geçtiğimiz bir karınca yuvasını ezmemeye özen gösterirken veya aksi ; yine iradi veya değil,bir çiçeği koparırken, bir hayatın sona ermesine vesile olurken, birinin aşını elinden alırken, nasıl olsa milyonlarcası var diyerek üstünden geçtiğimiz bir karınca yuvasını dağıtırken olduğu üzere , büyüklüğü önemli olmaksızın, olumlu veya olumsuz dünyalar inşa ediyoruz." der ve kolları sıvardım.

Günahı boynuma...

Nasıl tasarlayacağıma gelince: Milyarlarca yıllık denenmiş, sınanmış, onanmış bir sürecin aksini tasarlamayı çok akıl içi bulmazdım ve kafama rastgele bir tuğla düşmediği sürece şimdiki haline evrilecek şekilde tasarlardım.

Herşey yokluktan yoktan açığa çıktıysa sizce böyle bir durumda devam eden herşey kendiliğinden mi gerçekleşir. Örneğin böyle bir tabloda ilk yaratmayı başlatıp sonra bunu devam ettirmenin gerekli olduğunu düşünmek mi mantıklıdır yoksa herşeyin kendiliğinden gerçekleşiyor olduğunu düşünüyor olmak mı. Evren hassas dengeler üzerine en başta hassas bir kurulumu gerektirir ve bu kurulumun da varlığın devam edebilmesi için aynı biçimde devam etmesi gerekir. Fizik kurallarının bile başlangıcı olduğu bir durumda herşeyin kendiliğinden gerçekleşiyor olduğunu düşünmek için elimizde yeterli nedeniniz var mı. Tanrı veya yaratıcı deyince gökte oturan Yunan mitolojisinin insan figürlü tanrılarını anlamıyorsanız o zaman sizin tanrınızın tanrı düşüncenizin mutlak varlık olması gerekir. Yani kendisinden başka hiç bir şeyin varlığı kendi kendine kaim olmayan yani kendisinden başka hiç bir şeyin kendi kendine varlığını devam ettiremediği demektir. Bunun anlamı Herşey varlığının kaynağını an be an o mutlak varlıktan alıyor demek olacaktır. Böyle bir tabloda evren ayrı yaratıcı ayrı gibi bir durum söz konusu olmaz. Evren yaratıcının varlığında var olmuş ve acığa çıkmış olur. Mutlak varlığın kaçınılmaz sonucu budur.

Mutlak varlık demek aynı zamanda mutlak irade demektir. Evrende mutlak nedensellik yoksa hangi sebebin hangi sonucu doğuracağı belirsizdir. Bu da evrenin var oluşunda an be an sistemlerin evriminde ve hangi yöne gideceğinde mutlak iradenin hakimiyeti demek olacaktır. Yani neden sonuç ilişkilerinin biçimi biraz daha açarsak hangi sebebin hangi sonucu doğuracağı da böyle bir durumda yaratılmış olacaktır.

Zaten Hiç birşeyin kendi kendine var olamadığı bir durumda yaratıcı kavramı var olabilir. Aksi halde sizin yaratıcınız yaratıcı değil 'üretici' olur yani bizim şuan yaptığımız bir PC gibi var olan malzemeyi kullanarak bir şey üretmek gibi. Oysa PC yi oluşturan malzemesinin yoktan var edilmesi sürecinde maddenin kendi kendine var olması ve varlığını devam ettirmesi gibi bir durumdan bahsedilemez. Çünkü öncesinde o madde yoktu ve var olması ve varlığını devam ettirmesi için de kendisinden kaynaklanan hiç bir nedene sahip değildi. Üstelik madde bir kararlılık haline dayanır. Yani evrenin varlığını devam ettirmesi ile madde kararlılığını muhafaza eder. Evrenin varlığını devam ettirmesi ise evrenin kendisinin kararlı yapısını korumasına bağlıdır. Aksi halde evren dağılır giderdi ve en başından hiç var olamaz ve varlığı da ortaya çıkaramazdı. Evrenin varlığını devam ettirmesi bile bu kadar kritik ve hassas ayarlara bağlıyken herşeyin kendi kendine olduğu ve gerçekleştiği düşüncesi ne kadar yerinde olabilir.

Eğer dünyayı yaratma görevi bana verilseydi termodinağin mutlak sanılan kurallarını değiştirirdim. Bütün mantık kurallarının temeli olan bu kurallar Onları ilk defa var eden ve belirleyen olası bir yaratıcı için hiç bir biçimde mutlak olmayacaktır. Üstelik bunun için yani bu kuralların mutlak olmadığına dair elimizde ciddi kanıt da var çünkü bu kurallar ezeli ebedi değildir. ezel ve ebedi olmayan şeylerin mutlaklığından bahsedilemez. Bu kurallar yoktan açığa çıktıysa eğer bunların da gerçekte özü yokluğa dayanır ve bu kurallar da kendi kendine var olma veya varlığını devam ettirme niteliğini kendilerinden alamayacaktır. Eğer kişiler felsefi hata yapmıyorsa ezeli ve ebedi olmayan şeye mutlaklık niteliğini atfetmek mümkün değildir. Bunu yapan kişi ise düşünme biçimi olarak zaten baştan aşağı yanlış bir düşünce biçimine sahiptir ve açıkçası feslefi olarak da bu gibi bir düşüncenin dikkate alınır bir tarafı yoktur. Mutlaklık konusunda doğru bir sorgulama içinde olsaydı kişinin varacağı sonuçlar kaçınılmaz olarak burada belirttiğim sonuçlar olacaktı.

Bir süre sonra bu yetkiyi devretmek isteğinin kafamın içinden çıkmayacağı görev olacağı hususunda şüphem bulunmuyor. Hatta bu şekilde bir yetkiye sahip olmak hususunu şu anda var olan durumum ile değerlendirdiğimde insan oluşumunun evrimini de etkileyecek olmak.. Zor bir karar olacağı kesin..