Doğada ki çoğu hayvanlar mavi gibi egzotik bir renge saf olarak sahip değil (galiba) mavi olarak görünenler bile (bazı kelebek türleri) farklı bir açıdan bakınca mavinin farklı tonlarını içeriyor. Doğada neden saf olarak masmavi bir hayvan yok, olsa bile neden bu kadar nadir? (kategoriyi fizik seçmemin sebebi optik ve ışık konusu. )
/evrimagaci.org%2Fpublic%2Fqna_media%2F46876b3b34732d4f2964a80c93d71829.jpg)
Doğada mavi rengin bu kadar az bulunması, mavi pigmentin doğada neredeyse yok denecek kadar az bulunmasından kaynaklanıyor.Fotoğraftaki Nessaea obrinus türü mavi pigment içeren ender türlerden biri.Doğada bulunan mavi renkli canlıların çok büyük kısmı vücutlarının morfolojik yapılarından dolayı doğal ışık altında sadece mavi rengi yansıtmakta ve geri kalan ışığı emmekte.Mavi pigment içermediği halde ışık altında mavi görünen canlıların bu adaptasyonu, mavi renkli olmanın hayatta kalma başarısı üzerisindeki etkisi ile açıklanabilir.Doğada mavi pigment fazlasıyla az olduğundan, evrimsel süreç canlıların morfolojik yapısını bu yönde değiştirecek şekilde işlemiş olabilir.
Diğer bir açıdan bakarsak, klorofil (yeşil) ve karotenoid (kırmızı,sarı,turuncu) pigmentleri doğada oldukça fazladır.Bu durum canlıların çevreye adaptasyonu ile birebir ilgili olduğundan bu renkler türlerin nesiller boyunca uyum sağlamasıyla belirgin hale gelmiş olabilir.Ayrıca, karotenoid pigmenti hayvanların yağ dokularında depolanır.Bundan dolayı, diyet nedeniyle vücutta renk değişimleri olabilir.Örneğin, Eudocimus ruber (Kızıl aynak) türünün diyetinde karotenoid miktarı azaltılınca, sahip olduğu kırmızı renk de solmaya başlıyor.
Mavi ve mor; yeşil ve kahverengi renklerin zıt rengidir. Yani mavi-mor renk doğada en az bulunan ve en az kamufle olan renktir. Zıttını düşünürsek de mavi azaldıkça, canlının rengi; kahverengi, yeşil ve sarıya yaklaşır. Bu da evrim açısından uyumludur.
Evrim ve optikten öte karbon yapılı bileşiklerin hangi renklere daha fazla izin verdiği ile alakalı olabilir. Maalesef bunun için organik kimya bilgim yetersiz kalıyor.
