Canlıların görebilmesi için ışığın bir yüzeyden yansıdıktan sonra gözümüze girmesi gerekmektedir, aksi halde göremeyiz. Işığın hızının saniyede 300 bin kilometre olduğunu biliyoruz, güneşin bize uzaklığı ise ortalama 150 milyon kilometre, bu da demek oluyor ki; güneşten gelen ışıklar bize 8 dakika sonra ulaşır, yani biz aslında şu anda güneşe baktığımızda onun 8 dakika önceki halini görüyoruz.
Bir teleskobun yaptığı da çok uzaklara bakıp, baktığı cisimlerin geçmişini görmek, bu süre ne kadar uzağa bakıldığına göre değişir.
Örnek: Bize en yakın yıldız sistemi olan Alpha Centauri'ye bakmak istersek onun yaklaşık 4 yıl önceki halini göreceğiz, çünkü bu yıldız sisteminin bize uzaklığı 4 ışık yılıdır.
Eğer bir teleskop yardımı ile dünyanın 12000 yıl önceki halini görmek istiyorsak aynı şekilde bu teleskopu dünyanın 12000 ışık yılı uzağına yerleştirmemiz ve oradan bakmamız gerekir. bu durumda dünyanın 12 bin yıl önceki halini görürüz doğru, ancak biz bu teleskopu oraya yerleştirene kadar muhtemelen yüzbinlerce yıl geçecektir.[1]
Kaynaklar
- K. Kershner. How Can A Telescope See Through Time?. (16 Mart 2015). Alındığı Yer: HowStuffWorks | Arşiv Bağlantısı
