Evet mümkündür, hatta çoğu alanda bunun uygulanma alanı da bulunmaktadır. Birkaç örnek vermek gerekirse:
- Genetik olarak modifiye edilmiş bakteriler, doğada zor bulunan materyalleri daha etkin bir şekilde endüstriyel düzeyde üretmek amacıyla kullanılırlar. Bu bakteriler, istenen proteinleri üretebilmek için genetik olarak değiştirilir ve bu proteinler daha sonra diğer materyallerden ayrılır.[1] Örneğin, insülin üreten genetik olarak modifiye edilmiş bakteriler, diyabet tedavisinde kullanılmaktadır.[2] Rekombinant DNA teknolojisi ile pıhtılaşma faktörleri üreten bakteriler, hemofili hastalarına tedavi seçeneği sağlamaktadır.[3] Ayrıca, kanser tedavisinde kullanılan interferon üreten genetik olarak modifiye edilmiş bakteriler de mevcuttur.[4] Bu bakterilerin dış görünümleri değişmese de, genetik modifikasyonlar sayesinde hücresel işlevleri büyük ölçüde değişmiştir. Günümüz teknolojisiyle, floresan bir protein olan lumazine sentezleyen luxL geni eklenmiş biyoluminesan bakteri türleri de geliştirilebilmektedir.
- Genetik olarak değiştirilmiş sivrisinekler, sıtma ile mücadelede kullanılmaktadır. Sıtma taşıyan Aedes aegypti türü sivrisineklerin dişilerine iki farklı gen eklenir. Bu genlerden biri, dişi sivrisineğin yumurtalarının olgunlaşmasını engelleyerek sıtma hastalığını yayabilen Aedes aegypti popülasyonlarını azaltmayı amaçlar. Diğeri ise, özel bir kırmızı ışık altında parlayan bir protein üreten gen olup, bu sayede bilim insanları genetik olarak modifiye edilmiş sivrisinekleri normal olanlardan ayırt edebilirler.[5]
- Genetik olarak modifiye edilmiş gıdalar, insan sağlığı üzerindeki etkileri tartışmalı olsa da, genetik mühendisliği alanında kullanılan bir tekniktir. Bu gıdaların besin değerlerinin artırılması, böcek, hastalık ve herbisitlere karşı direnç kazandırılması, genetik modifikasyonun temel amaçlarındandır.[6]
Kaynaklar
- M. P. D. Jumba. Genetically Modified Organisms The Mystery Unraveled. ISBN: 9781609110819.
- G. Walsh. (2005). Therapeutic Insulins And Their Large-Scale Manufacture. Applied Microbiology and Biotechnology, sf: 151-159. doi: 10.1007/s00253-004-1809-x. | Arşiv Bağlantısı
- S. W. Pipe. (2008). Recombinant Clotting Factors. Thrombosis and Haemostasis, sf: 840-850. doi: 10.1160/TH07-10-0593. | Arşiv Bağlantısı
- M. P. D. Jumba. Genetically Modified Organisms The Mystery Unraveled. ISBN: 9781609110819.
- T. W. Scott, et al. (2002). The Ecology Of Genetically Modified Mosquitoes. American Association for the Advancement of Science (AAAS), sf: 117-119. doi: 10.1126/science.298.5591.117. | Arşiv Bağlantısı
- A. S. Bawa, et al. (2013). Genetically Modified Foods: Safety, Risks And Public Concerns—A Review. Journal of Food Science and Technology, sf: 1035-1046. doi: 10.1007/s13197-012-0899-1. | Arşiv Bağlantısı
