Tam sayılardan oluşan bir dizi aynı anda şu 3 özelliği kesin olarak sağlayamaz:
Sonsuz elemanlı
azalan
Sürekli pozitif

Size birisi gelip 10^9 mu yoksa 9^10 mu daha büyük derse ne yaparsınız? Aslında hiç düşünmeden 9^10 diyebilirsiniz. Nasıl mı? İşte şu harika teorem sayesinde:
e<a<b için (e burada değişken değil euler sabiti yaklaşık 2.7182818284590452353602874713526624977572470936999595749669676277)
a^b>b^a her zaman sağlanır.
İspatı ise türevden gelir
a^b ve b^a ifadelerinin ikisininde üstünü 1/ab ile çarpalım
a^(1/a) ve b^(1/b) olur
Bunların ikiside a ve b türünden yani biz sadece x^(1/x) için bakabiliriz
x^(1/x)=e^(ln(x)/x)
u=ln(x)/x
zincir kuramı
e^u∙(ln(x)/x) = (1 - ln(x))/x^2 oldu
x^(1/x - 2) (1 - ln(x)) oldu bu sadeleşince
Şimdi bakarsak x=e için türev 0
x>e için türev negatif yani azalıyor
x<e için türev pozitif yani artıyor
Burdan da şunu diyebiliriz:
x^(1/x) ifadesi x sonsuza gittikçe küçülerek 1'e yaklaşır
O halde e<a<b için a^b>b^a rahatlıkla diyebiliriz.

π sayısının 762. basamağında çok ilginç bir şekilde tam 6 tane ardışık 9 bulunur. hatta göstermek gerekirse:
3.1415926535 8979323846 2643383279 5028841971 6939937510 5820974944 5923078164 0628620899 8628034825 3421170679 8214808651 3282306647 0938446095 5058223172 5359408128 4811174502 8410270193 8521105559 6446229489 5493038196 4428810975 6659334461 2847564823 3786783165 2712019091 4564856692 3460348610 4543266482 1339360726 0249141273 7245870066 0631558817 4881520920 9628292540 9171536436 7892590360 0113305305 4882046652 1384146951 9415116094 3305727036 5759591953 0921861173 8193261179 3105118548 0744623799 6274956735 1885752724 8912279381 8301194912 9833673362 4406566430 8602139494 6395224737 1907021798 6094370277 0539217176 2931767523 8467481846 7669405132 0005681271 4526356082 7785771342 7577896091 7363717872 1468440901 2249534301 4654958537 1050792279 6892589235 4201995611 2129021960 8640344181 5981362977 4771309960 5187072113 4999999
işte 762. basamakta ardışık 6 tane 9'u görebilirsiniz
Ve bu noktaya Feynman noktası denir

Matematik bazen şaşırtıcı sonuçlar veriyor. Mesela bu tür bir integralde her sonuç π gelirken fakat 8. integralde bir noktada π'ye çok yakın ama aynı zamanda π olmayan bir sonuç geliyor. İşte bu yüzden örüntüye asla inanmamak gerekir!

Lagrange, 13 Haziran 1771'de Wilson teoreminin ilk ispatını Berlin Akademisi'ne şu şekilde sundu:
"Bir p sayısı ancak ve ancak 1+(p-1)! sayısı p ile bölünebiliyor ise asaldır"