Darwin'e Ait Meşhur "Düşünüyorum ki..." Notu Ne Anlatıyor?

Aşağıda gördüğünüz, Charles Darwin'in 1837'de "B Defteri" olarak adlandırdığı not defterinin 36. sayfasına çizdiği, bilim tarihinde çizilmiş ilk Evrim Ağacı'dır. Evrim ağaçlarının ne olduğu, ne işe yaradığı ve nasıl yaratıldıklarıyla ilgili daha fazla bilgi almak için buradaki yazımızı okuyabilirsiniz.

Charles Darwin gelmiş geçmiş en büyük bilim insanlarından ve gözlemcilerinden biri olmakla beraber, aynı zamanda mütevazılığı ve dürüstlüğü ile de bilim camiasında örnek gösterilen bir kişiliğe sahiptir. Hiçbir zaman atak kararlar almamak gerektiğini sıklıkla vurgulamakla birlikte, 1859 yılında yayınladığı Türlerin Kökeni bilim dünyasında ve genel olarak insanlık açısından bir devrim yaratmasına rağmen, Darwin'in kitabında sürekli temkinli ve emin adımlarla ilerlediği görülür.

Bu temkinli ve bilimsel hali, henüz fikirleri olgunlaşırken, 1837 yılında not defterine yukarıdaki şekilde yansımıştır. Darwin, asla bilimsel argümanlarında ısrarcı ya da hırçın olmamıştır. Kendinden son derece emindir, bulguları nettir; ancak yine de kimseyi incitmek ya da onlara diklenmek cüretinde bulunmamış, her zaman sessizliğini ve asaletini korumuştur. Bu asaleti de ona "düşmanlarının" ve karşıtlarının bile saygı duymasına sebep olmuştur. Bugünkü çığırtkanlar ve kendini bilmezler, elbette antik çağın çarpık ve zavallı bir yansımasıdır.

Darwin, not defterine kafasında şekillenen gerçekleri "Düşünüyorum ki..." diyerek başlayarak aktarmıştır. Asla "Böyle olmalıdır.", "Zorundadır.", "Bu böyledir." gibi kavramlara yer vermemiş, bulgularını yalın bir şekilde aktarmıştır.

Yukarıdaki not defterinde "Düşünüyorum ki..." diye başlayan sözleri, Dünya tarihinin canlılığı bu şekilde bağlayan ilk "Yaşam Ağacı" (veya "Evrim Ağacı") ile devam etmektedir. Darwin'in okunması aşırı güç yazısı (ilk eğitiminin tıp eğitimi olduğunu hatırlatmakta fayda var), şöyle söylemektedir:

Düşünüyorum ki bir türe ait geçmişteki bir neslin, şu andaki neslin sahip olduğu kadar birey sayısı vardır. Cins içerisindeki tür sayısını koruyup, aynı zamanda da türlerin devamlılığının sağlanabilmesi için yok oluşlar olmalıdır. Dolayısıyla A ile B arasında bir boşluk olması son derece doğaldır [çünkü bu türler zamanında yok olmuşlardır]. C + B arasında ise son derece yumuşak bir geçiş görmekteyiz. B + D ise göreceli olarak uzak akrabadırlar. İşte bu şekilde cinsler ortaya çıkar. Bunların soyu tükenmiş birçok antik tip ile ortak özellikleri ve bu özellikler üzerinden diğer türlerle bağlantısı vardır.