Buzul Çağı İklim Analizi, Karbondioksit Artışından Beklenen En Kötü Senaryoyu Değiştiriyor!

Atmosferde karbondioksit biriktikçe Dünya daha da ısınacaktır. Washington Üniversitesi tarafından yürütülen ve Science Advances dergisinde yayınlanan yeni araştırma, karbondioksitteki belirli bir artışın tam olarak ne kadar ısınmaya yol açacağının cevabını arıyor.^[1]

Araştırmacılar, karbondioksit ve küresel sıcaklık arasındaki ilişkiyi daha iyi anlamak için Kuzey Amerika'nın büyük bir bölümünün buzla kaplı olduğu en son buzul çağını analiz etti. Sonuçlar, gelecekteki ısınma tahminlerinin çoğu değişmese de mutlak en kötü durum senaryosunun olası olmadığını ortaya koyuyor. Atmosfer bilimleri alanında Washington Üniversitesinde doktora öğrencisi olan makalenin baş yazarı Vince Cooper şöyle söylüyor:

Çalışmamızın ana katkısı, iklim duyarlılığı tahminini daraltmak ve gelecekteki ısınma tahminlerini yapma yeteneğimizi geliştirmektir. Daha düşük sera gazı seviyelerinde Dünya'nın geçmişte ne kadar soğuk olduğuna bakarak daha yüksek sera gazı seviyelerinde mevcut iklimin ne kadar ısınacağını tahmin edebiliriz.

Karbondioksitin iki katına çıkmasından kaynaklanan en iyi ısınma senaryosu, dünya çapında ortalama yaklaşık 2 santigrat derece sıcaklık artışı öngörüyor. Bu, en olası tahmin olan yaklaşık 3 santigrat derecelik artışı değiştirmese de karbondioksitin iki katına çıkmasına ilişkin en kötü senaryoyu 5 santigrat dereceden 4 santigrat dereceye düşürüyor. Karşılaştırmak gerekirse karbondioksit şu anda 425 PPM, yani sanayi öncesi seviyelerin yaklaşık 1,5 katı düzeyindedir ve emisyonlar düşmediği takdirde bu yüzyılın sonundan önce sanayi öncesi seviyelerin iki katına çıkacaktır.

Gezegenimiz karbondioksitin iki katına çıkmasına doğru ilerlerken yazarlar son on yılın, küresel ısınma konusunda geleceği güvenilir bir şekilde tahmin etmek için iyi bir ölçüt olmadığı konusunda uyarıyor. Daha kısa vadeli iklim döngüleri ve atmosfer kirliliğinin etkileri, yakın dönem trendlerinin bu yüzyılın geri kalanını güvenilir bir şekilde öngörememesinin nedenlerinden sadece birkaçıdır.

Makalenin yazarlarından Washington Üniversitesinde atmosfer bilimleri ve oşinografi profesörü olan Kyle Armour, Son 40 yıldaki küresel ısınmanın mekânsal modelinin gelecekte beklenilen uzun vadeli modele benzemediğini ve yakın geçmişin, gelecekteki küresel ısınma için kötü bir analoji olduğunu vurguluyor.

Yeni çalışma, 21.000 yıl önce Son Buzul Maksimum olarak bilinen ve Dünya'nın bugünden ortalama 6 santigrat derece daha soğuk olduğu bir döneme odaklandı. Buz çekirdeği kayıtları, o dönemde atmosferik karbondioksitin yaklaşık 190 PPM ile bugünkü seviyelerin yarısından daha az olduğunu gösteriyor. Cooper, şöyle anlatıyor:

Paleoiklim kayıtları, mevcut iklimden ortalama olarak çok daha sıcak veya soğuk olan uzun dönemleri içeriyor. Bu dönemlerde buz tabakaları ve sera gazlarından kaynaklanan büyük iklim iticileri (iklim değişiminin hızına ve yönüne etki eden faktörler) olduğunu biliyoruz. Geçmişteki sıcaklık değişimlerinin kabaca ne olduğunu ve bunlara neyin neden olduğunu bilirsek gelecekte ne bekleyeceğimizi de biliriz.

Araştırmacılar; tarih öncesi iklim kayıtlarını, Dünya'nın iklimini simüle etmek için bilgisayar modelleriyle birleştirdiler ve buzul maksimumunun hava durumunu simüle ettiler. Kuzey Amerika'nın büyük bir bölümü buzla kaplı olduğunda, buz tabakası sadece önceki çalışmaların düşündüğü gibi kıtaların üzerindeki yaz güneş ışığını yansıtarak gezegeni soğutmamıştı.

Bu durum buz tabakası, rüzgâr düzeni ve okyanus akıntılarını değiştirerek Kuzey Pasifik ve Atlantik Okyanusu’nun soğuk ve bulutlu olmasına da neden olmuştu. Yeni çalışmada yer alan analizler, okyanuslar üzerindeki bu bulut değişikliklerinin güneş ışığını daha fazla yansıtarak buzulun küresel soğutma etkilerini artırdığını gösteriyor.

Özetle, çalışmanın karbondioksitin buzul çağı sıcaklıklarını belirlemede önceden tahmin edilenden daha küçük bir rol oynadığını gösterdiği söylenebilir. Öte yandan bu, yükselen karbondioksitten kaynaklanan ısınma için en azından en korkunç tahminlerin önümüzdeki on yıllarda daha az olası olduğu anlamına geliyor. Armour, şöyle bitiriyor:

Bu makale, gelecekteki ısınmanın üst sınırını gerçekten aşağı çektiği ve en uç senaryonun daha az olası olduğunu söylediği için daha güvenli tahminler üretmemizi sağlıyor. Diğer tüm kanıtlar, tutarlı kalan alt sınırı veya ortalama tahmini değiştirmiyor.