Varoluşun Önceliği

Başımı kaldırdığımda önümde masmavi bir gökyüzü vardı. Bulutlar serbestçe dans ediyordu, rüzgar yavaşça esiyordu ve güneş tüm gücüyle parlıyordu. Bu manzara karşısında içim huzurla doldu ve düşüncelere daldım. İnsan varoluşunun anlamı nedir? Bu hayatın bir amacı var mı? Bu sorular felsefenin en derinlerinde dolaşan konular olarak bilinmektedir. Ama bugün bir teorem keşfettim: "Varoluşun Önceliği".

Hikayem bir zamanlar ücra bir köyde yaşayan Ali isimli bir adamla başlıyor. Ali hayatı boyunca hikmeti arayan biriydi. Günlerini dağlarda dolaşarak ve düşünerek geçirdi. Bir gün köyünden ayrıldı ve bilgelik arayışına çıktı.

Ali'nin yolculuğu onu derin düşüncelere sürüklemiş ve sonunda bir manastırın kapısına varmıştır. Manastırın kapısını çaldığında keşişlere bilgelik arayışında olduğunu anlatıp yardım istedi. Rahipler Ali'yi içeri davet ettiler ve ona bir teorem anlattılar: "Varoluşun Önceliği".

Bu teorem, her şeyin varlığının düşünce ve bilincin önceliğine dayandığını belirtir. Yani düşüncenin ve bilincin olmadığı bir dünyada varlığın hiçbir anlamı yoktur. Rahipler Ali'ye varoluşun önceliğini anlatırken şöyle dediler:

"Bir ağaç düşünün. O ağaç ormanda tek başına durur. Ancak sadece o ağacın varlığını düşündüğünüzde o ağacın gerçek anlamı ortaya çıkar. O düşünce ve bilinç, ağacın varlığına anlam verir. düşünce ve bilinç olmasaydı o ağacın varlığının hiçbir anlamı olmazdı." Bu olmayacaktı."

Ali, keşişlerin kendisine söylediklerini derin derin düşündü ve teoremi düşündü. Sonunda varlığın önceliğine dair bu felsefi düşünceyle barıştı. Artık hayatın anlamının düşünce ve bilincin varlığıyla şekillendiğini ve her şeyin bu temel üzerine inşa edildiğini anlamıştı.

Ali manastırdan ayrıldığında iç huzuru buldu. Bilgelik arayışı devam etti ama artık varoluşun önceliğine dair bir anlayışa sahipti. Belki de gerçek bilgelik, varoluşun özüne inip onun önceliğini kabullenmekte yatmaktadır.

Bu hikaye bize bazen en derin gerçeklerin sessiz düşünceler ve içsel yolculuklar sonucunda ortaya çıktığını hatırlatır. Varoluşun önceliği gibi felsefi teoremler, yaşamın anlamını ararken bize rehberlik eder ve içsel keşiflerimizi besler.