Bir Deniz Efsanesinin Bilimsel Açıklaması: Kağıt Balığı (Oarfish)

Regalecidae ailesine ait olan Kağıt Balığı, kemikli balıklar arasında en uzun olan balıktır. Boyu 17 metreye kadar ulaşabilir ve bu yüzden pek çok deniz efsanesinin konusu olan balığın bu olduğu düşünülmektedir. Üstelik pek çok okyanusta kolaylıkla yaşayabilmesi, bu balığın denizciler tarafından görülüp efsanelerine alet edilmesine sebep olmuş olabilir.

Kağıt Balığı, 2 cinsi kapsamaktadır ve herhangi bir sıcaklıktaki okyanuslarda yaşayabilir; ancak seyrek olarak görülür. Bu iki cinsin en meşhuru, Regalecus glesne, deniz efsanelerinin en meşhurlarından olan "Deniz Yaratığı" mitinin baş kahramanı olarak karşımıza çıkmaktadır ve nadiren avlanabilen bu balık, 2006'da 7 metrelik bir örnek olarak ağlara takılmış ve 15 Amerikan Deniz Kuvvetleri askerince yan yana durulduğunda taşınabilmiştir. Ayrıca bu balık, Guiness Rekorlar Kitabı'nda "en uzun kemikli balık" olarak yer almaktadır.

Hikayelere göre bu balık, fırtınalardan sonra ortaya çıkmakta ve gemicilere yardımcı olmaktadır. Aynı zamanda hastayken ve ölmek üzereyken yüzeye çıkıp gemicileri selamlamaktadır. Tabii ki bunların hepsi, biraz da uzun zamanlar karadan uzak yaşayan denizcilerin hayal güçlerinin etkisiyle uydurulmuş hikayelerdir ve çocukları eğlendirmek ve heyecanlandırmaktan başka bi işe yaramaz. Bilimsel olarak Kağıt Balıkları çok nadiren yüzeyde görülmektedir ve bu seyrek görülmeleri, mitler için daha uygun bir taban yaratmaktadır.

Kağıt Balıkları pembemsi kırmızımsı bir sırt yüzgecine sahiptirler (ve bu açıkça denizcilerin görsel bir ziyafet yaşamalarına sebep olmaktadır). Vücutları genellikle gümüşi bir renktedir. Sırt yüzgeçleri gözlerden başlayıp bütün vücudu kuyruğa kadar kaplamaktadır. Sırtta, yaklaşık 400 adet sırt kanatçığı (fin) bulunmaktadır. Bu 400 kanatçıktan ilk 10-12 tanesi çeşitli açılarda birbirlerine yönelik durarak sırtta bazı kırmızımsı noktalar varmış gibi görünmesine sebep olmaktadır (ki bu da denizcileri etkilemektedir). Çıkış yüzgeçleri (pelvic fins) körelmiştir ve birbirine kaynaşarak azalmıştır. Genellikle 1-5'li gruplar halinde bulunur. Göğüs yüzgeçlerinin sayısı oldukça azalmışken, anal yüzgeçler tamamen yok olmuştur. Kuyruk yüzgeci de son derece küçülmüş veya kiminde yok olmuştur. Bu yüzgeçlerin bir kısmının elektrik şokları üretebildiği bilinmektedir. Bu da denizcileri etkileyen bir başka özellik olmuş olabilir.

Genellikle 11 metre civarında ve 272 kilo ağırlığında bulunurlar. Ancak 15-17 metreye kadar çıkan örnekleri teşhis edilmiştir.

Ne yazık ki bu türe ait ayrıntılı araştırmalar yapılmadığı için, evrimsel kökenleri tam olarak bilinmemektedir. Ancak evrimsel olarak kemikli balıkların evrimini takip ettiği düşünülmektedir.