Aristoteles’in etik görüşü hakkında bilgi sahibi olunabilecek en sağlam kaynak, Nikomakhos'a Etik adlı kitabıdır. Bu kitabın, adını, Aristoteles'in oğlundan aldığı düşünülmektedir. Aristoteles, etiği politikaya giriş olarak görmektedir. Ona göre devlet, iyi bir amaç için kurulmuştur ve devletin en yüksek iyiyi amaç edinmesi gerekir.[2] Etik, bu “en yüksek iyi”nin bilgisine ulaşmayı amaçlamaktadır. Aristoteles etiğinde, karakter erdemleri ve düşünce erdemleri olmak üzere iki tür erdem vardır.
Karakter erdemleri, kendi tercihimizle oluşan, yapıp etmelerimizle pekişen “alışkanlık (ethos)” yoluyla edinilen erdemlerdir. Bu da karakter erdemlerinin bizde doğuştan veya doğa vergisi olarak bulunmadığının göstergesidir. Aristoteles, “Ev yapa yapa mimar, kitara çala çala kitaracı oluruz; tıpkı böyle, adil eylemler yaparak adil oluruz, hazda ölçülü eylemler yaparak hazda ölçülü oluruz.” diyerek bunu örnekle açıklamıştır.[1]