Eğer non-teist'den kasıt, bir çeşit ateist bir tercih ise... 'ki öyle gözüküyor. Toplumda gerçekten de az ya da çok bunun (non-teizmin) mutsuzluk getireceğine dair bir inanç var gibi... Soruyu kısa yoldan yanıtlamak gerekirse... Çünkü inançsızlıktan korkuyorlar ve bunun kendi inançlarını zedeleyeceğini sanıyorlar. Ama bu da bütünüyle boş ve temelsiz inançlarının bir parçası oluyor. Oysa ben bunun tam tersi olduğunu düşünüyorum. Çünkü bunu doğrudan söyleyenlerle karşılaştım ve görüp izlediğim gerçek bu kişilerin, bu konuda kendilerini kandırmaya çok hazır ve hevesli olduklarıydı. Daha açık bir deyişle, teist inançlarının onları mutlu yapmış olduğuna ısrarla inanmak istiyor gibiydiler. Hepsi, tüm yoksunluk ve yoksulluklarına karşın, güya gerçek sandıkları hayaller ve masallar dünyasında yaşıyorlardı. Ayrıca bu insanlar bilim ve bilimsel bilgiye güvenmek yerine, her koşulda söylence ve hurafeleri tercih ediyor, savunmalarını buna göre yapıyorlardı. Kısaca söylemek gerekirse gerçek ile gerçek dışını, hayallerle somut gerçekliği ayırt edemedikleri, masalsı ve düşsel metafizik bir dünya ve evrende yaşadıklarını sanıyorlardı. Sözü fazla uzatmadan bir örnek ve soruyla konuyu bitirelim: Non-teist birini mutsuzlukla yargılayan kişi, olasılıkla mutlu bir teist olmalı ise... Neden Ortadoğu ve Kuzey Afrika ülkelerinde yaşayan sözde mutlu teist halk inanç dolu ülkelerini terk edip, kundaktaki bebeleriyle birlikte küçük şişme botlara doluşup, denizde boğulmayı göze alarak vatanlarından kaçmaya çabalıyorlar? Efendim...! İ.U.
30 gün
90 gün
1 yıl
