Rölativite teorisi, zamanın konuma göre hızının nasıl değiştiğini uzay-zaman dokusu ve kütle etkileşimi üzerinden açıklamakta.
Uzayzaman dokusu, evrenin heryerini kaplayan bir örtü gibi düşünülebilir. Kütle, bu dokuyu kapladığı hacim boyunca büker. Işte kütleye yakın bükülmüş uzay-zaman alanı boyunca zaman yavaşlar. Bükülme kütleye yakın noktada daha fazla olduğu için, zamanın yavaşlama miktarı da artar. Kütleden uzaklaştıkça, kütleye yakın konuma oranla zaman daha hızlı akar.
Işte binanın en alt noktasındaki zaman ile, 10. Kattaki zaman dünyanın kütlesine olan uzaklığa bağlı olarak farklı akar. Üst katlar dünyadan uzaklaştığı için zamanın rölatif olarak daha hızlı geçtiği konumlardır. Kişinin ayağı ile başı arasında da bu fark vardır. Dünyanın merkezi ile yüzeyi arasında da vardır zamanın rölatif akış hızı farkı. Ancak bu farklar o kadar azdır ki, günlük yaşamda gözardı edilebilir. Dünyanın merkezi ile yüzeyindeki fark bile dünyanın oluşumundan beri ancak 1,5 yıllık bir zaman farkı olusturabilmistir hesaplara göre.
Rölativite, konuma bağlı zaman farkları nedeniyle, ortak bir simdi nin olmadığını ortaya koyar.
Bu fark, tanım gereği gerçektir. Hissediş, algıya bağlı zaman farkı değildir.
Ileri düzey hassas atom saatleri ile yapilan sayısız deneylerde kütleye bağlı gerçek zaman farkı defalarca ispatlanmıştır.
145 görüntülenme