Genel olarak daha barışçıl bir insan ırkı nasıl mümkün olabilir?

Bence bu, sadece bir araya gelip silahları bırakmaktan daha derin bir şey. Çünkü bilim bize gösteriyor ki, insan beyni ve ruhu karmaşık bir ekosistem gibi; içinde korku, öfke, sevgi, merhamet gibi duygular bir arada var. Barış ise, bu duyguların içinde dengeyi bulabilmekle başlar.

Felsefe der ki, insan “kendini tanıdıkça” özgürleşir. Kendi içindeki karanlıkla yüzleşmek, aslında dış dünyaya barış götürmenin ilk adımıdır. Çünkü insan, içindeki çatışmaları çözmeden, dışarıdaki çatışmaları çözemez.

Bilimsel olarak da, beynimizin stres altında salgıladığı hormonlar bizi savunmaya, hatta saldırmaya iter. Ama sakin ve huzurlu olduğumuzda empati yeteneğimiz artar, başkalarının acılarını hissetmek mümkün olur. İşte bu da barışın biyolojik temeli.

Daha barışçıl bir insan ırkı için önce bireylerin kendini anlaması, korkularını, öfkelerini fark edip dönüştürmesi gerekiyor. Eğitim sadece bilgi vermek değil; insanın ruhunu da eğitmek olmalı. Sevgiyle büyüyen çocuk, şiddeti öğrenmez.

Felsefede derler ki, “Barış, yalnızca savaşın yokluğu değil, adaletin ve anlayışın varlığıdır.” İşte bu yüzden barış, küçük bir adımla başlar. Bir kişinin kendisiyle barışması, bir başkasının acısını anlaması, kin tutmaması…

Ve belki de en önemlisi, bu değişimin sorumluluğu bizde. Çünkü insanlık dediğimiz şey, bireylerin toplamı. Sen değiştiğinde, dünya da değişir.

Sorduğunuz sorunun yapısı gereği böyle bir şey mümkün olamaz. 'genel olarak daha barışçıl'ın bir ölçüsü yok, kastedilen şeye göre şu an zaten barışçılız, en son ne zaman yamyam hikayesi duydunuz? İnsan her zaman daha barışçıl, daha güvenilir, daha adil olduğuna dair kendini motive etmesini bilir, dolayısıyla asla bu konuda kendini geliştirmez, denese dahi beceremez. Hayal edilen mutlak barış ancak sağduyulu ilerleme ile, fakat boza kıra gelebilir. Kendinin ve etrafındakilerin ne kadar değerli olduğunu kavrayabilen, bunun üzerine düşünüp mühendisliğini de sanatını da yapan bi tür kendinin ne kadar değerli olduğuyla kafayı bozmak yerine tabiatı umursamayı öğrendiğinde barış gelebilir. Ehh, insanın tahmin edilebilirliği sayesinde bu sürecin ne kadar meşakkatli olacağı da aşikardır. Sorduğunuz soru basitçe bir güvende hissetme ihtiyacınızı karşılamaya yönelik gibi gözüküyor, bence siz de benim ve birçoğumuzun yaptığını yapın; barışın ancak ilahi bir hediye olacağına inanın yeterlidir. Bu öneri bi vaizlikten ziyade inancın basitliğine bi vurgudur...bir şeylere inanmak sizi tembel, kestirmeci, saf biri yapabilir ama bunun ne önemi var; inanmak sizi mutlu biri yapacak.