Merhaba, elimden geldiğince yorumlamaya çalışacağım. Ancak yine de şunu başta söylemeliyim ki sonuç, gerçekten disipline edilmiş sürecin ürünüdür.
Kendi hayatımda da belirli hedefler ortaya koydum koyuyorum ve o hedeflere giden yolculukta iniyorum, çıkıyorum, metod değiştiriyorum. Ama hedefe gözümü dikmekten vazgeçmiyorum.
Süreç benim için her ne kadar bir gerisayım olsa da geriye sayanın şu anın değil geleceğimin olduğunun farkındayım.
25 yaşındayım. Geçen yıl kendi sebeplerimden dolayı hali hazırda okuduğum bölümümü dondurup bu yıl tekrar üniversite sınavına hazırlanıyorum. Aslında altı yıl önce olmam gereken yerden, insanların tazecik zihinleriyle, gencecik yaşlarında can hıraç geleceği için mücadele verdiği “mevziiye” dönüp oradan yazıyorum bunları. Benim için süreç bitti aslında. Süreç geçti. Şuan kolay kolay ikinci üçüncü üniversitesi olmadığı sürece gittiği yolunun sonunu düşünüp kendisine tali bir yol yaratıp herşeyinden taviz vererek bu yola baş koyan kendim gibi görmedim. Kendimi büyüksemek için değil bu sözlerim. Asla öyle de anlaşılmasın. Burada demek istediğim süreç yine yeniden yaratılır. Ancak sonuç biriciktir. Varacağın noktaya hala varmadıysan gittiğin yola razı olmaya değer mi önce bunu düşün. Ben düşündüm, bana mantıksız geldi ve neden daha iyisi olmasın ki dedim.
Ben bu yola tekrar çıktığımda bana okumam önerilen bir kitap vardı aşağıda kaynakça olarak belirtiyorum. Okumanı tavsiye ederim. [1]
Kaynaklar
- Ayşe Kulin. Adı Aylin.
