Yolcu yolunda gerek!
Sorudaki ön kabul tek cevabı dayatır: Evet
Öncül olarak ileri sürülen yaratılış bir ön kabulü dayatır ve bu nedenle sorunun kendisi değişmediği sürece evet dışında bir cevap olamaz.
Çünkü yaratılış ifadesi metafizik temelli bir ifadedir ve buna dayanan inanç sistemleri, dini öğretiler mutlak bir tanırdan ve onun yerdeki ayrıcalıklı temsilcisinden söz eder.
Bununla yetinmez, ayrıca bugün var olan bütün yaratıkların yaratım süreçlerinin üstün bir ele dayandığına ve ilk hallerini hep koruduklarına hükmeder, vesilesi ile de evrimi de reddeder ki, burası zurnanın zırt dediği yerdir.
Oysa bilim öyle demiyor. Dememekle de yetinmiyor. İnsanın doğa nazarında hiçbir ayrıcalığı olmadığını, doğadaki hiçbir şeyin hiçbir şey için var olmadığını, doğanın deviniminin olağan seyri içinde evrimin olağan akışının buna uyduğunu ve türümüzün bu serüvene en son katılan daha dünün veledi olduğunu söylüyor.
Hatta türümüze, bu akışa uyum sağladığı sürece varlığını sürdürebileceğini, bu uyumu yitirdiği an kıçına tekmeyi yiyeceğini de ekliyor. Bunu da geçmiş emsalleri üzerinden ve kanıtları ile sunuyor ve ekliyor: Uğraşamam, yolcu yolunda gerek… Sevgiyle…
