Anarko-Kemalizm, Kemalist ilkelerin anarko-sendikalist veya anarko-komünist bir çerçevede yeniden yorumlanmasıyla oluşan bir düşünce akımıdır. Bu kavram, Türkiye'nin kurucusu Mustafa Kemal Atatürk'ün temel ilkelerini benimseyen, ancak devlet otoritesine karşı çıkan ve bireysel özgürlükleri, toplumsal eşitliği savunan bir perspektife sahiptir.
Ana Özellikler:
1. Kemalist İlkeler: Anarko-Kemalizm, Atatürk'ün modernleşme, laiklik, bilimsel düşünce ve ulusçuluk gibi prensiplerini temel alır. Ancak bu ilkeleri, devlet otoritesine karşı bir eleştiri ile birleştirir.
2. Anti-Otoriter Yaklaşım: Anarko-Kemalist düşünce, devletin baskıcı yapısına karşı çıkar ve bireylerin özgürlüğünü, özerkliğini savunur. Devlet müdahalesini en aza indirmek ve toplumsal yapıların yerel, özyönetim temelli olmasını teşvik eder.
3. Toplumsal Eşitlik: Sınıf farklılıklarının ortadan kaldırılması, toplumsal adalet ve eşitlik, Anarko-Kemalizmin temel hedefleri arasındadır. Ekonomik ve sosyal eşitlik sağlanmadıkça gerçek anlamda özgürlüklerin de sağlanamayacağına inanılır.
4. Demokratik Yapılar: Anarko-Kemalistler, doğrudan demokrasi ve katılımcı yönetim biçimlerini savunarak, insanların kendi kendilerini yönetebileceği bir sistem önerir.
Bu düşünce akımı, Türkiye'de azınlık bir hareket olmasına rağmen, bazı entelektüel çevrelerde tartışmalara yol açmaktadır. Anarko-Kemalizm, Kemalizmin modern ve devrimci yönlerini korurken, aynı zamanda anarşizmin özgürlükçü ilkeleri ile birleştirilmesi üzerine bir çaba olarak değe
[1][1]rlendirilebilir.
Kaynaklar
- B. Soydan. (2015). Türkiye'de Anarşizm Yüz Yıllık Gecikme. ISBN: 9789750515118. Yayınevi: İletişim Yayınları.
- A. T. Kışlalı. (1994). Kemalizm, Laiklik Ve Demokrasi (Turkish Edition). ISBN: 9789755330860. Yayınevi: İmge Kitabevi.
