1) kesinlikle Aristotelestir. herif tanrısal. şiir, siyaset, doğa, biyoloji, ontoloji, epistemoloji ve daha bir çok konuda daha makul ve tutarlı bir adam yok. m.ö. 4. yüzyılda değil de rönesans döneminde yaşamış gibi. kaldı ki felsefede en şaşırdığım şey de platon gibi gereksiz bir herifin öğrencisi olmasıdır.
2) Freud. Özel olarak bireye ve sonrasında da kitlelere bakışı, kendine yönelik derin iç görüsü, bitmeyen çalışma disiplini, temel biyoloji, anatomi ve evrim fikri ile birlikte kültüre biçtiği rol ve yaptığı bir çok gözlemin insan yaşamında hakikaten karşımıza çıkması dolayısıyla SİGİ şahanedir.
3) nietzsche dir. kim bu çekiç sahibi dost a beni etkilemedi diyebilir ki. yaşam sorununu komple kökünden çözebilecek fikirleri, tarihe, kültüre, dine, ahlaka, felsefeye ve kitle ile bireye yönelik sert eleştirisinin sonunda yerin dibinde olan bireye tekrar ayağa kalk diye bağırışı çok şey söyler.