Eğer tanrıya inanıyorsanız, sizce tanrı matematik ve mantık kurallarının dışında bir eylem gerçekleştirebilir mi?

Tanrı kavramının öznel olması sebebiyle bu sorunun cevabı çeşitlilik gösterebilmektedir. Fakat benim inanmış olduğum tanrı her şeyi bilen, her şeyi yapabilen, sınırlandırılamayan ve kusursuz bir tanrı olduğu için bu sorunun cevabı evettir. Evrende bilimle ve mantığımızla keşfettiğimiz her şey Tanrı'nın ürünüdür. Bu sebeple Tanrı Doğa Yasaları ile sınırlandırılamaz.

Fakat tabi Tanrı hakkında farklı görüşler olduğundan dolayı bu soruya farklı yorumlar ve cevaplar yapılabilir.

Ben Tanrıya inanıyorum ve Tanrının bizim düşünebildiğimizden fazla şeyleri yapabileceğini düşünüyorum çünkü zaman mekan kavramının dışında olan bir varlık(varlık diye belirttim anlarsın umarım anlattığımı) her şeyi yapabilir ve pek araştırma yapmadım ama aklımda son zamanlarda şöyle bir fikir var bizim beynimiz 4 ve üstündeki boyutları algılayamıyor çünkü 3 boyutlu evrimleşti tanrıyıda bunun gibi düşünebiliriz bence ayrıca gene dediğim gibi tanrının bir varlık olması zorunlu değil fiilde olabilir örnek olarak sonsuzluğu düşünemiyoruz ve her şeyi içine alan bir kapsam onun gibi

Tanrı kavramı, -varlık üstü- bir konumda olmalıdır tanım gereği. Bu da yaratımda belli bir seviyede bulunan varlıkların, yaşamlarını sürdürebilmek için kullandıkları mantık üzerinden, mantıklı olup olmadığı sorgulanamaz olduğunu gösterir. İnsan varlıklarının kendi mantığı ile tanrısal yapıyı mantıklı - mantıksız olarak değerlendirebilmesi, zaten ne kadar mantıksız olduklarını göstermekte. Her insan, sahip olduğu mantığın ötesine geçmekle yükümlüdür. Bunu başardığında, bulunduğu boyutun üstü bir algıya geçecektir. Özellikle mantık hapsinde bulunan (sadece gördüğümle yetinirim, bedenden ibaretim) insan bireyleri, bu içinde bulundukları hapsin sürdürülebilir olmadığını anladıklarında kendilerini çaresiz hissederler. Çünkü mantıkta hapis kalmak üzere insan bedeninde bulunmayı seçmemişlerdir arka planda. Her insan bireyi kendini tanımak, özünü keşfetmek üzere buradadır. Bunu yapana kadar da sistem bireyi buna itecek olay kişi durumları ona çekmeye devam eder. Kişinin mantığı, ne düşündüğünün hiçbir önemi yoktur. Sistem bu şekilde işler.

Gerçeğin tanımı ile gerçek aynı şeyler değildir. Tanımsal sınırlar varsa ki var biliyoruz çünkü kullandığımız dil sınırlı tanımlayıcıdır bu nedenle tanımsal algoritmalar eninde sonunda hata verecektir. Örneğin soğuk ve sıcak zıtlık deriz ve bir şey hem sıcak hem soğuk olamaz diyebiliriz. Ancak soğuğu aynı zamanda sıcak cinsinden tanımlamak (düşük sıcaklık gibi) mümkün olduğundan burada mantıksız dediğimiz ilk tanımlamanın mantıksızlığı aslında tanımsal olur. Gerçekte ise ortada paradoks yada mantıksızlık yoktur. Bu nedenle olası bir Yaratıcı tanımsallıktan ve tanımsallığın yarattığı tüm mantık kurallarından bağımsız olarak olabilecektir. Burada dikkat edilecek şey bizim tanımlamalarımızın yarattığı paradoks gibi yada mantıksız gibi görünen önermeleri tek tek ele alıp değerlendirmek gerek. Tanımlama biçimi değiştiğinde tüm paradoks veya mantıksızlıklar çözülebilir. Mesela zamansızlık içinde zaman var olamaz gibi. Evren zamansızlık içinde yaratıldıysa zamansız halinde olmak durumunda. Zaman deneyimimiz boyle bir durumda sadece bilinçsel bir durumdur. Nitekim Einstein da zamanın akmadığını gerçekte donmuş bir nehir olduğunu düşünüyordu. Bu arada tanımsallık ve gerçeğin ilişkisi üzerine bir blog yazısı da yazmıştım. Dilerseniz konuyla ilgili o yazıya da göz atabilirsiniz.