Yeterince esnek herhangi bir şey mesela bir 'hamur' bile sonsuzdur (sonsuz biçim alabilir.) Tabi burada hamurun kendisi değil ama 'alabileceği biçimler' sonsuzdur. Bu nedenle neyin sonsuz olduğunu düşünürken 'tanımlama' olarak yanılgıya düşmemek gerek. Biçimsel sonsuzluk ile zamansal sonsuzluk ayrı şeylerdir. İnsanlar genelde sonsuz derken sonsuz olarak (süresiz) olarak var olmayı anlarlar veya kast ederler. Peki zaman bir biçim mi dir. Görelilik teorisi zamanın dördüncü boyut olduğunu ortaya koyarak evrende zamanın da bir 'biçim' olduğunu ortaya koyar. Buna göre evrenin geçmişi bir 'boynuz' (benzeri bir) şeklindedir şuan. Yani geçmiş bigbangdan bu yana biçim almış bir durumdadır. Zaman eğer dördüncü boyutsa 5. Boyuttan (yani zamanın dışından) olayları üst üste binmiş yığınlar halinde geçmiş olarak görmek evrende mümkündür. (Bizim için pratikte imkansız olması o şeyin evrende mümkün olmadığı anlamına gelmez. Evrende boyutlu bir yapı varsa bunların hepsi mümkündür ama tabi biz gerçekleştiremeyiz bu başka bir konu.) Bu arada bir hamurun biçimsel potansiyel sonsuzluğu onun atomik bağlantılarının esnekliğinden kaynaklanır. Unutmamak lazım ki beynimiz de inanılmaz 'esnek' bir yapıdır. (belki de evrenin en esnek mikro kompleks yapısıdır ki buna beyin plastisitesi denir). Şu halde soru şu: Bir hamur bile potansiyel olarak biçimsel sonsuzsa beynimiz gibi inanılmaz ve devasa kompleks bir yapı neden potansiyel olarak sonsuz olmasın? Cevap ve yorum size ait.