Işık hızında giden bir şeyi kenardan sabit duran bir gözlemci olarak izlersek onu C hızında ölçeceğimizi biliyorsun yani yaklaşık saniyede 300 bin kilometre hızında gider. Biz ışık hızında gitseydik (kalkıştan bitişe kadar) varış noktamız ne kadar uzak olursa olsun HİÇ ZAMAN GEÇMEMİŞ OLACAKTI yani mekanda limit süratte seyahat etmek bizi zamandan tamamen muaf tutacaktı. Işık hızına yakın bir hızda gitseydik çok az zaman geçmiş olacaktı. Diyeceksin ki "zaten çok hızlı gittiğimizde varacağımız yere çabuk ulaşmamız normal değil mi zaten?" Haklısın durum bu fakat hız formülünde gördüğümüz V=x/t kuralını ışık hızına yakın cisimlerde uyguladığımızda sonuç yanlış çıkıyor. Sen hızlandığın zaman aynı sürede aynı mesafeyi daha erken kapatırken özel görelilik kuramına göre fazladan biraz daha zaman kısalması avantajı yaşarsın ki bu eşitsizlik yüzünden limit hıza ( C ) ulaştığında edindiğin zaman kısalması senin katettiğin süreyi sıfır'a indirir. V artar ise t azalır, matematikte V yi istediğin kadar artırabilirsin ama fizikte bunun limiti var ve bu üst sınıra ulaştığında mecburan t de alt sınıra ulaşıyor.
Kaynaklar
- Yazar Yok. Belgesel. (13 Haziran 2019). Alındığı Tarih: 13 Haziran 2019. Alındığı Yer: Bağlantı | Arşiv Bağlantısı